ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ 

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ; 

Δεν ξέρω αν θα επέλθει η ανάκτηση της οικονομικής αποκατάστασης σε βαθμό ισορροπίας, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα ζούμε χωρίς στερήσεις , το ζήτημα είναι πως θα επιβιώσουμε πλέων με ένα οικονομικό εισόδημα ,ώστε να μπορέσουμε τουλάχιστον να κρατήσουμε την αξιοπρέπεια μας .

Τα έξοδα υπερτερούν σε πολύ μεγάλο βαθμό από το εισόδημα μας και όλοι είμαστε σε μια κατάσταση πρώτων πανικού και δεύτερον απογοήτευσης παράλληλα και μεγίστης απελπισίας. Ο λόγος ευνόητος πια . Δεν είναι πως ζούμε με στέρηση , αλλά με στέρηση και χρέη . Χρέη που όχι μόνο δεν δυνάμεθα να καλύψουμε αλλά αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Τώρα πια , δε δίνουμε από το υστέρημα μας , γιατί πολύ απλά δεν έχουμε υστέρημα.

Οι πολιτικοί , κάνουν δημόσιες ομιλίες στα ΜΜΕ  ,πλαισιωμένες με όμορφα κοσμητικά επίθετα που οι λέξεις χρησιμοποιούνται με αλλοιωμένο μεταφορικό νόημα , ώστε άλλα λένε κι αλλιώς τ΄ αντιλαμβάνεται ο λαός , νιώθοντας πως ναι , ναι όλα θ΄ αλλάξουν και ελπίδα στην ελπίδα , τίποτα μα τίποτα δεν αλλάζει , εν αντιθέτου όλα οδηγούν στην ολέθρια οικονομική καταστροφή .

Ο ένας από εμάς , με ανθρωπιστική προσφορά αλληλεγγύης , ο καθένας μας από το βήμα που έχει παλεύει να βοηθήσει τον άλλον , μα και πάλι άκρη δεν βρίσκουμε. Ο λαβύρινθος της οικονομική καταστροφής μοιάζει αιώνιος και με συνεχόμενη καθοδική τάση . Μηδέν εις το πηλίκων μα και το πηλίκων ουδέν .

Λύσεις ; Σωτηρία ; Βοήθεια; Τρόποι για ν΄ αλλάξει η κατάσταση ; Γιατί όσο κι αν το αρνούμεθα ένα μέρος της ύλης μας είναι αναγκαίο για την επιβίωση μας . Πως γίνετε να έχεις πνευμονία και να μην λάβεις φαρμακευτική αγωγή ; Πως γίνετε να περιορίσεις τη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής όταν είσαι καρκινοπαθείς; Πως γίνετε να μην φοράς παπούτσια και να μην έχεις αφρόλουτρο ή ένα σαπούνι να πλυθείς ή να πλύνεις τα ρούχα σου χωρίς υγρό πλυσίματος ;

Δε γίνετε . Μη το προσπαθήσετε . Δε γίνετε . Θα πεθάνουμε  από την πνευμονία , θα πάψουν οι ελπίδες σωτηρίας όταν είμαστε καρκινοπαθείς , θα βρωμάμε αν είμαστε άπλυτοι και παραμονεύουν και κίνδυνοι για ν΄ αναπτυχθούν ασθένειες από την έλλειψη υγιεινής , θα είναι αδύνατον να βγούμε ξυπόλητοι από το σπίτι χωρίς παπούτσια , ο χλευασμός και η ντροπή η αβάσταχτη θα μας οδηγήσουν στο να επαλειφθεί και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας και αν βρωμάνε τα ρούχα μας , θα απομονωθούμε μες στο σπίτι , θα είναι αιτία να νιώσουμε πως σιχαινόμαστε τον εαυτό μας .

Αυτά όμως δεν τα έχω ακούσει να τα λένε τα ΜΜΕ και όσοι τα  χειρίζονται ή έχουν ένα βήμα, «Οικονομική κρίση» και «Οικονομική κρίση», με λόγια περιτυλιγμένα με ένα υπέροχο κολάζ χάρτινων ελπίδων, με υποσχέσεις για «Ανάκαμψη» αλλά εμένα δεν μου φέρνει κανείς το αφρόλουτρο που θα κάνω μπάνιο και δεν έχω μήτε δεκάλεπτο να το αγοράσω .

Το τραγικό που άκουσα στην τηλεόραση αλλά δεν ήμουν εκεί προσηλωμένη για να δηλώσω δημοσίως ποιος το είπε , εκείνη την ώρα έγραφα παράλληλα  και λέγανε για τους ΑΜΕΑ τα Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες, «Το έχουμε λέει βρει τώρα και όλοι αρρωσταίνουν» . Τι είπες ρε κάθαρμα  ; Η αρρώστια πουλιέται ή αγοράζεται ; Γιατί αυτή η φράση δεν ήταν για συζήτηση με όσους εξαπατούν το κράτος , αλλά για τους γνήσιους ΑΜΕΑ που είναι ανάπηροι να εργαστούν , να εξυπηρετήσουν τον εαυτό τους και να προασπιστούν τα δικαιώματα τους . Που τους έχεις μήνες απλήρωτους , πάνω κι από χρόνο και να μην πω για όσους περιμένουν να περάσουν επιτροπή επίσης πάνω από χρόνο ; Η συνήθης ερώτηση είναι ; Αν ήσουν εσύ  ; Εγώ όμως θα ευχηθώ να ήσουν εσύ και να είσαι εσύ και να σας  δώσω την ευχή μου να είστε όλοι εσείς γιατί αν δώσω την κατάρα μου μπορεί και να μην πιάσει.

Να σας δώσω και την ευχή μου να χρεοκοπήσετε , όπως και την ευχή μου να σας βρει η «Οικονομική κρίση» κατάμουτρα για πιάσει και το εύχομαι ολόψυχα και μ΄ όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Να ζείτε κι εσείς εύχομαι χωρίς καμιά αξιοπρέπεια για να πιάσει και να το ευχηθώ τόσο όσο να είναι ανοιχτά τα Ουράνια και να με ακούν. Γιατί όλοι αυτοί , αποκλείεται να με ακούσουν ή να με διαβάσουν , αλλά όχι κι ότι θα ιδρώσει το αυτί τους , είναι μες στα κλιματιστικά και δροσίζονται ..

""Περί πλεονεξίας "" Του Μεγάλου Βασιλείου

Μην γίνεσαι έπορος των ανθρωπίνων συμφορών.

Αυτός που πεινά λιώνει .

Ο γυμνός ξεπαγιάζει. 

Το ψωμί που κρατάς εσύ ,είναι αυτού που πεινά . Το ένδυμα που φυλάσσεις στη ντουλάπα σου είναι αυτού που είναι γυμνός . Τα παπούτσια που σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που έχεις κρυμμένα είναι αυτού που τα χρειάζονται. ,,

ΣΥΝΤΑΞΗ   : ΛΥΡΙΚΑ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΥ 

Η   Λυρίκα Σκλαβούνου γεννήθηκε το 1977 . Τελείωσε ψυχολογία , αλλά ακολουθεί το επάγγελμα του λογοτέχνη ,όπου την έχει κερδίσει κι έχει διακριθεί στο χώρο , έχοντας κερδίσει και σπουδαία βραβεία . Είναι η υπεύθυνη και δημιουργός της λογοτεχνικής ομάδας στο  facebook  «Logotexniko Symposio , την ομάδα Logotexniki Pythia , την ομάδα Γνώθι Τέχνης , την ομάδα Πολιτεία Τέχνης και το Logotexniko Symposio III , Ώρα Τέχνης κ.α  Είναι επίσης δημιουργός κι αρχισυντάκτρια του περιοδικού « ΑΝΑ … λόγος»   .

Περισσότερες πληροφορίες στο blog της .

 

https://sklavoynoy-lyrika.webnode.gr/