ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ ΚΥΡΙΟ ΠΑΡΙ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟ 

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 

Αγαπημένοι φίλοι ,

η διαδρομή που έχουμε διανύσει μέχρι στιγμήν, στην συνολική μας πορεία  στο δρόμο προς  τη γνώση ,μέσα από τα γραπτά σας , τα σχόλια  σας ,ξέρουμε τη μοναδικότητα σας και αντιλαμβανόμαστε την οντότητά σας , όσο παράξενο κι αν αυτό φαίνεται. Όμως το βιβλίο «Με Πυξίδα Το Φως» , του συγγραφέα μας Πάρι Κατσίβελο , θα σας πιστοποιήσει πως αυτό μπορεί να συμβεί και γιατί συμβαίνει.

 Μέσα στη πορεία αυτή , συνοδοιπορούμε μόνο με όσους θεωρούμε πως πρώτα εμείς θα μάθουμε από σας κι έπειτα από όσα έχουμε εμείς να προσφέρουμε σε σας . Είναι θα λέγαμε κάτι σα σχέση γονιού και παιδιού , οι γονείς πρέπει ν΄ ακούνε τι έχουν να πουν τα παιδιά και όχι το αντίστροφο.

Νους , ψυχή , μια δύσκολη υπόθεση για όποιον παλέψει να τ΄ αναπτύξει κι ο συγγραφέας μας , πολεμιστής της αναζήτησης αυτής  , στην περιπλάνησή του για την επίτευξη  ν΄ ανακαλύψει  την ανώτατη αξία τους  , βγαίνει νικητής το βιβλίο του « Με Πυξίδα Το Φως» . Όχι μόνο βγαίνει νικητής , καταφέρνει και το ακατόρθωτο. Να κάνει το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό να το  αγκαλιάσει , κάτι , που  για τα δεισιδαιμονικά δεδομένα της Ελληνικής κουλτούρας  θα κατακρινόταν  ,  εδώ έχουμε την έκπληξη και το αναγνωστικό κοινό όχι μόνο το αγκαλιάζει και το  αποδέχετε αντί να τ ΄απορρίψει το ομώνυμο βιβλίο  «Με Πυξίδα Το Φως»  , αλλά και  οι  κριτικές του βιβλίου , όχι μόνον θετικές είναι , αλλά και τον κατατάσουν και ανάμεσα στους μεγάλους παγκόσμιους εσωτεριστές . Η Βράβευση του από την UNESCO , έρχεται ως επιβεβαίωση πως άξιζε να κάνει την ανατροπή και να πάρει το ρίσκο να γράψει το βιβλίο που αγγίζει το μεταφυσικό και είμαι σίγουρη πως θα υπάρξει ακόμα ανέλπιστη ανοδική πορεία . 

Η παρουσίαση, του συγγραφέα μας,  του αξιοσέβαστου  Πάρι Κατσίβελου, «Με Πυξίδα Το Φως», μπορεί να γίνει από εγκώμιο έως ένα ανεξάντλητο βιβλίο , χωρίς να γραφτεί για εκείνον και το έργο του  ούτε μια υπερβολή ή απροσάρμοστη έννοια. Πώς να εκφράσουμε την τιμή που μας έκανε από την αρχή της διαδρομής μας , να είναι ο αφανής άγγελος μας, ενθαρρυντικός μαζί μας σε άδικα σχόλια και παρόλο που ο χρόνος του είναι επιβαρυμένος,

μας τιμά πάντα με την παρουσία του και τώρα μας τιμά εξαιρετικά προσφέροντας μου  τη πιο όμορφη και μοναδική συνέντευξη.

Επίσης εκτός από τις ευχαριστίες μου  και για τη συμβολή του στο σπουδαίο σκοπό της ομάδας Ευκαιρίας Ζωής , τη φιλανθρωπική ενίσχυση με αξιοπρεπή τρόπο , για την στήριξη ΑΜΕΑ και Απόρων ,   επιθυμούμω να του εκφράσω  πως είναι ο Άγγελος μου , συμπαντικά . Ο δικός μας Άγγελος. Ο Άγγελος όλων μας .  Που μας προστατεύει και που μας προφυλάσσει.

Κύριε Πάρι Κατσίβελο , είστε ο Άγγελος μας κι είναι τιμή  Θεϊκή , η συνέντευξη που μου παραχωρείται .

 

ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ  ΓΙΑ ΑΡΧΗ 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΣ 

Ο Πάρις (Παρασκευάς) Κατσίβελος είναι ηθοποιός και καθηγητής Δραματικής Τέχνης. Κατάγεται από τη Θάσο. Σπούδασε Υποκριτική, Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία - Ενδυματολογία, Μονωδία - Μελοδραματική, Κινησιολογία - Χορογραφία, Σκηνική Αγωγή και Αγωγή του Λόγου. Συμμετείχε, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε σεμινάρια, εργαστήρια, συμπόσια και συνέδρια σχολών, συστημάτων, ρευμάτων και τεχνοτροπιών της θεατρικής τέχνης, αλλά και ψυχολογίας, φιλοσοφίας και παραψυχολογίας.
Έπαιξε στο παρελθόν σε είκοσι δύο θεατρικές και σαράντα τρεις τηλεοπτικές παραγωγές. Συμμετείχε σε τέσσερις κινηματογραφικές ταινίες και σε αρκετές ραδιοφωνικές εκπομπές συνεχείας και αυτοτελείς. Υπήρξε μόνιμος εκφωνητής και επιμελητής των ραδιοφωνικών εκπομπών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για είκοσι οκτώ χρόνια.
Διδάσκει Υποκριτική, Αγωγή του Λόγου και Εξειδικευμένα Εργαστήρια Δραματικής Τέχνης σε Ανώτερες Σχολές Δραματικής Τέχνης, Θεατρικά Εργαστήρια και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Ερευνά και κινείται σε χώρους εσωτερικής γνώσης από την εφηβεία του.

ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΣ

( ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΣΤΑΥΡΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  ) 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ "Με Πυξίδα το ΦΩΣ"

ISBN: 978-960-14-2306-7, Αρ. σελίδων: 429

Όλα τα θαυμαστά και υψηλά μάς προσφέρονται γενναιόδωρα, πρέπει όμως να απλώσουμε τα πνευματικά μας χέρια να τα αγγίξουμε και να εργαστούμε για να εκδηλωθούν στην εδώ διάσταση και στην τώρα κατανόησή μας.

 

Στο βιβλίο Με Πυξίδα το Φως που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη, ο συγγραφέας Πάρις Κατσίβελος, ηθοποιός, καθηγητής Δραματικής Τέχνης και ερευνητής στις «έσω» αλήθειες, μετά από διαρκή μαθητεία και αγωνιώδη μακροχρόνια αναζήτηση στα περισσότερα πνευματικά συστήματα, ρεύματα και σχολές ανά τον κόσμο, μας ταξιδεύει, μέσα από τη δική του περιπλάνηση, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, χιούμορ, αυτοκριτική και κάποτε αυτοσαρκαστική ματιά, σε χώρους και χώρες φωτός, σε δρόμους και τρόπους μαθητείας και επίγνωσης, σε μονοπάτια προαποφασισμένων δοκιμασιών και καρμικής αποπληρωμής, σε δοσμένες συνθήκες που σηματοδοτούν τις αλήθειες της ύπαρξής μας.

Από τις σπάνιες φορές στη βιβλιογραφία του εσωτερισμού, που οι πρωταγωνιστές των πραγματικών μεταφυσικών περιπετειών και οι ήρωες που τους πλαισιώνουν είναι πρόσωπα γνωστά μας, καλλιτέχνες κάθε είδους, επιστήμονες ή και άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας. Όλα τα γεγονότα τοποθετημένα σε συγκεκριμένο χωροχρονικό ορίζοντα, αφού αυτός χαρακτηρίζει την κατανόηση και την επι-κοινωνία του αναγνώστη με αυτά.

Σε όλα τα κεφάλαια, υπάρχει μία ή και περισσότερες «ιστορίες», με ζωντανό δραματοποιημένο λόγο, συχνά με πλούσια λαογραφικά – ανθρωπογνωστικά στοιχεία, και πλήθος πληροφοριών για όσους ενδιαφέρονται ή προσανατολίζονται σε θέματα του εσωτερισμού.

Το ταξίδι Με Πυξίδα το Φως της ψυχής είναι μία περιπλάνηση, με πολλές αναταράξεις και περιπέτειες που αγγίζουν τις σφαίρες του απίστευτου, αλλά μας δίνουν απαντήσεις και λύσεις σε ερωτήματα και προβλήματα που μας βασανίζουν ή ανοίγουν δρόμους σε αδιέξοδα που μας πνίγουν.

Δώρα και μηνύματα «εκ των Άνω», ο Ανώτερος Εαυτός μας, πρόσγειες ψυχές, Άγγελοι, αρνητικές ενέργειες, σύγχρονοι Άγιοι, ενεργειακοί θεραπευτές, επιθέσεις του αστρικού, διάμεσα, όνειρα, ο μουσικοσυνθέτης «Βροχοποιός», η δύναμη του Νου και αυτή του Λόγου, το μάτι, η κατάρα, η μαγεία, άλλες οχλήσεις και οι «θεραπείες τους», η Αντίσταση του Πεδίου, το Άκτιστο Φως, η αυτόματη ζωγραφική, αλλόφρονες ασώματες οντότητες που παρεμβαίνουν ανατρέποντας το σενάριο της ζωής μας, προαποφασισμένες μάχες ή συμμαχίες, οι άλλες βιώσεις, ο Νόμος της Ανταπόδοσης, οι αρρώστιες ως χαμηλοκραδασμικές νοημοσύνες, φαντάσματα, ευλογίες και θαύματα, επικοινωνίες και συνεργασίες με τα Στοιχεία της φύσης, πνευματικοί δάσκαλοι στην εκδήλωση και ασώματοι διδάσκαλοι φωτός, μυήσεις και πολλές άλλες κάθε λογής ζυμώσεις εκ-παίδευσης, άσκησης και εσωτερικής ανάπτυξης, μας συντροφεύουν στο ταξίδι μας στους κόσμους των θαυμαστών πάντα Με Πυξίδα το Φως.

 

«…Τώρα ξέρω ότι οι ποιότητες που επιλέχθηκαν και καλλιεργήθηκαν σε περασμένες βιώσεις είναι αποσκευές της ψυχής και αιώνια παρακαταθήκη. Υπάρχουν εκεί πάντα, αρκεί να εργαστώ για να τις περάσω στην εδώ συνείδησή μου, αρκεί να προσπαθήσω για να αντλήσω Φως απ’ τον Ανώτερο Εαυτό μου.

Τώρα προσπαθώ να μην ασεβώ έστω και με αθώα αγανάκτηση. Τώρα ξέρω ότι εκτελώ το πρόγραμμά μου, το πρόγραμμα που Εγώ επέλεξα γι’ αυτή τη βίωση πριν περάσω στην ύλη κι αυτή τη φορά. Τώρα ξέρω ότι ο Νόμος για μένα «Εγώ Ειμί».  Τώρα αντιλαμβάνομαι και αναγνωρίζω το  Νόμο  της Ανταπόδοσης σαν Νόμο Εναρμόνισης και όχι σαν τιμωρία. Τώρα ευχαριστώ για τις ευκαιρίες και τα μαθήματα που μου προσφέρθηκαν, όσο κι αν επαναστατούσα τις ώρες των μαχών. Τώρα μπορώ να αντλώ τη χαρά παντού και πάντα γύρω μου και εντός μου.

                »Τώρα θέλω να σφραγίζω με Αρμονία και Ομορφιά τη Συνδημιουργία μου στο μέρος που μου αναλογεί.

»Τώρα θέλω να ευλογώ με Φως τη ζωή μου, τις ζωές των αδελφών μου, ολόκληρο τον πλανήτη, τους Σύμπαντες Κόσμους.

»Τώρα μιλώ ευλαβικά εντός μου και λέω “Ευχαριστώ”, αναπέμπω ευγνωμοσύνη και συνεχίζω το όμορφο ταξίδι».

 

ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ  :ΛΥΡΙΚΑ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΥ 

Είναι ένα  καταπληκτική  ευκαιρία Εσωτερικής γνώσης και ενημέρωσης η  συνέντευξη σας , αξιότιμε κύριε Πάρι Κατσίβελο.  Μια συνέντευξη , πέραν της ανθρώπινης οντότητας , φτάνει στην συμπαντική αλήθεια, την οποία έχουν χρόνια τώρα χρησιμοποιήσει και στην οποία έχουν αναφερθεί κι οι λογοτέχνες .  Με το βιβλίο σας «Με Πυξίδα Το Φως» , γίνεται το άλμα ,από έναν συγγραφέα,  από το αισθητό στο υπεραισθητό . Όχι όμως από τη νόηση στην παρανόηση , μα ούτε κι από το λογικό στο παράλογο.  Η νόηση όμως υπηρετεί τη διαίσθηση , όπως και η λογική υπηρετεί την ενόραση. Έννοιες που αναλύονται μέσα στο βιβλίο σας από ένα μοναδικό για τα Ελληνικά δεδομένα συγγραφέα .

Όσο κι αν προλογίσουμε τον τρόπο για να εισέλθουμε στις ερωτήσεις , θα είναι ακατόρθωτο, διότι  το βιβλίο σας είναι ανεξάντλητο νοημάτων κι  απέραντης ουσίας κι εμβάθυνσης .

Αξιοθαύμαστε συγγραφέα μας σας ευχαριστούμε και για τη συμμετοχή σας στον ιερό ενισχυτικό φιλανθρωπικό σκοπό , της ομάδας Ευκαιρίας Ζωής , η οποία θα σας απονείμει κι ηλεκτρονικό αναμνηστικό δίπλωμα για τη συμμετοχή σας , στην ενίσχυση τη φιλανθρωπική για τη στήριξη των ΑΜΕΑ και Απόρων , και ας είμεθα τροφοδότες ελπίδας κι αισιοδοξίας, σαν το ελπιδοφόρο σας βιβλίο και τα αισιόδοξα πάντοτε λόγια σας κι τις ευχές σας.

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Π.Κ. :

     Αξιότιμοι φίλη  μου,  εγώ ευχαριστώ από καρδιάς  για την πρόσκληση, την πρόθεση και την αγάπη σας και ειλικρινά σας συγχαίρω για την ανιδιοτελή στράτευσή σας στο έργο της διατήρησης,  προβολής και προώθησης του πνευματικού έργου των δημιουργών της εποχής μας.

     Είναι πολύ σημαντικό το έργο σας, γιατί τα γραπτά κείμενα είναι ¨κωδικοποιημένα αρχεία¨ για το συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο ενός λαού σε μια συγχρονικότητα, σε συγκεκριμένη εποχή και σε συγκεκριμένο τόπο. Επίσης είναι σημαντικό γιατί τα έργα Τέχνης πρέπει να γίνονται πυρήνες και ερεθίσματα έξω και έσω Επι-κοινωνίας.

     Κυρίως όμως σας συγχαίρω για την σκαπανία σας στο έργο της ανακούφισης και στήριξης ή έστω της συνδρομής στους συνανθρώπους μας που στις συγκεκριμένες συνθήκες βρίσκονται σ΄ ένα δύσκολο πρόγραμμα δοκιμασίας ή δοκιμασιών εδώ στο πεδίο της ύλης. Αναφέρομαι στην συγκινητική σας προσπάθεια, στήριξης των αδελφών μας  με ειδικές ανάγκες ή των απόρων και χαίρομαι που βρήκατε τρόπο, η συγκεκριμένη στράτευσή σας  στο έργο του Πνεύματος να έχει πολυεπίπεδα  καρπούς και δι΄ αυτής να βοηθούνται και κάποιοι συνάνθρωποί μας πρακτικά. 

      Αγαπητοί μου φίλοι, αν ο καθένας μας έκανε ¨το μέρος του¨ και πρόσφερε αυτό που δύναται και ότι του αναλογεί, ό Κόσμος μας δεν ήταν Κόσμος χάους, πόνου και ανασφάλειας.

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 1^η: Πολυαγαπημένε μας συγγραφέα , κύριε Πάρι Κατσίβελε, η  γραφή του βιβλίου σας «Με Πυξίδα Το Φως» ήταν χωρίς αμφιβολία μια μελέτη χρόνων ή   προϋπήρχε αυτό το υλικό στον εσωτερισμό σας κι απλά έπρεπε να εξωτερικευθεί  ώστε να εκπληρωθεί κάποιος συμπαντικός σκοπός;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1^η:

      Φίλοι μου τίποτα δεν είναι τυχαίο. Για να υπάρξει κάτι στην εκδήλωση, σίγουρα υπάρχει η αντίστοιχη αιτία. Πάντα υπάρχει ένας υψηλός σκοπός στις ¨διαδρομές¨ του ανθρώπου.

      Η γραφή του βιβλίου κάθ΄ αυτή διήρκεσε δύο χρόνια, αλλά η ζύμωσή μου στα ¨Έσω Πεδία¨ και  η συνειδητή έρευνά μου στους ορατούς και αόρατους Κόσμους πέραν των σαράντα πέντε ετών. Ωστόσο οι ρίζες της ενασχόλησής μου με το πεδίο της Αυτοβελτίωσης και του Εσωτερισμού χάνονται στο βάθος του εδώ χρονικού μου ορίζοντα, σε άλλες παλαιότερες βιώσεις.  Και ναι, καλοί μου φίλοι το βιβλίο αυτό γράφτηκε από Ευγνωμοσύνη και Καθήκον στον Άγιο Δημιουργό των Συμπάντων και στην Ψυχή μου.

     Ένοιωθα ότι το Φως που µου προσφέρθηκε, µε αγάπη πανταχόθεν σαν αποσκευή κουράγιου και ελπίδας για τις δύσβατες και ταραγμένες  διαδροµές μου, όφειλα να το ανταποδώσω  αβγατισμένο  μέσα  απ’ της ψυχής τα ζυμωτήρια, στα «Άνω», στα εντός και στα γύρω µου πεδία, αλλά κυρίως στους συμπορευτές και συναγωνιστές μου, εδώ στο πεδίο της ύλης, στο πεδίο της μαθητείας, της σπουδής, της εκ-παίδευσης, της εκ-γύμνασης, της εξ-έλιξης και για κάποιους ευτυχώς και της αν-έλιξης.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2^η: Από τ΄ αποσπάσματα, που από την αρχή παρακολουθώ στπ Logotexniko Symposio  να δημοσιεύετε για  τα κεφάλαια του βιβλίου σας, αλλά και από το βιβλίο σας που έχv  στα χέρια μου κι είναι μεγάλη μου τιμή γιατί σε κάθε μου δυσκολία υπάρχει και το κατάλληλο κεφάλαιο ,  έχοντας διαβάσει πολλούς  ξένους συγγραφείς με θεματική την εσωτερική αναζήτηση , υπαρξιακής φύσεως, βλέπω  ότι  τους  ξεπερνάτε μακράν και στον τρόπο γραφής και στον τρόπο προσέγγισης.  Δίνετε, πράγματι, απαντήσεις σε μεταφυσικούς προβληματισμούς χωρίς ακρότητες, χωρίς στείρους δογματισμούς. Πως το εξηγείτε το γεγονός της επιτυχίας σας, εκεί που ακόμα και κορυφαίοι ερευνητές και γνωστοί  συγγραφείς, δεν επιτυγχάνουν.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 2^η: 

Φίλες και φίλοι μου, όλοι μας βάζουμε το λιθαράκι μας στον Κόσμο που μας περιβάλλει αλλά και σ΄ αυτόν που πάλλεται εντός μας. Έχω μεγάλο σεβασμό για όλους τους πνευματικούς δασκάλους και για κάποιους ακόμη και δέος, είτε βρίσκονται ακόμα στην ύλη ή τώρα πια, στα αιθερικά πεδία, γιατί έκτισαν ολόκληρες γενεές με τις προτάσεις τους.  Είχα την τύχη να διαβάσω αρκετά βιβλία  Εσωτερισμού, σημαντικά ή και απλά ενδιαφέροντα, όπως και θεωρίες πνευματικών κολοσσών και να περιπλανηθώ σε επίσης αρκετά συστήματα, ρεύματα, σχολές και προτάσεις Εσωτερισμού. Υπήρχαν βέβαια και υπάρχουν  σημαντικές <<θεωρίες>> και σχολές για τον αναζητητή, ένοιωθα όμως ότι έλλειπε μια πρόταση - παρουσία  με αλήθειες και ντοκουμέντα από την ύπαρξη των άλλων διαστάσεων, από την θέση μας και την σχέση μας με το Όλον, ότι έλειπαν συγκεκριμένες απαντήσεις σε ουσιαστικά  υπαρξιακά ερωτήματα.

Στο βιβλίο μου, άφησα την καρδιά να μιλήσει και αυτή δεν κάνει ποτέ λάθος. Αρκεί να μπορούμε να σιωπήσουμε τους ¨θορύβους¨ του νου, αρκεί να παραμερίσουμε τις όποιες κρυσταλλωμένες θέσεις, τις όποιες  δογματικές αγκυλώσεις, αρκεί να καθησυχάσουμε τα συναισθήματα και να αφουγκραστούμε…..

Επειδή όμως προτιμώ να απαντώ δια της ¨Ουσίας¨ και δια της ¨Αληθείας¨, έμπρακτα και μακριά απ΄ την στείρα Ακαδημαϊκή και μόνο θεωρητική προσέγγιση , θα μου επιτρέψετε να απαντήσω δια του βιβλίου μου. Στο πρώτο κεφάλαιο του πονήματός μου <<Ας εξηγηθώ>> που ενέχει θέση προλόγου αλλά και ¨εκ βαθέων¨ τοποθέτησης και εξήγησης, με απόσπασμα απαντώ και στις δύο παραμέτρους της ερώτησής σας:

<<……….Άφησα την καρδιά να µιλήσει κι αυτή δεν ξέρει από νόµους, κανόνες και αρχές που διέπουν και χαρακτηρίζουν την τέχνη του λόγου. Απλά νιώθει και νιώθει πρωτογενώς, χωρίς τη φόρµα της έκφρασης, αισθάνεται τον πυρήνα απ’ τις αλήθειες, αυτές που φαίνονται κι αυτές που δε φαίνονται, αυτές που γνωρίζουμε, αυτές που λαχταρούµε να µας αποκαλυφθούν αλλά κι αυτές που αποφεύγουμε.

Άφησα την καρδιά και αφέθηκα σ’ αυτήν. Η ζωή µου όπως την ταξιδεύω µέσα απ’ τη δική µου κατανόηση, µε όλες τις δυσμενείς συνθήκες µμαθητείας, µε όλες τις δοκιμασίες σπουδής, µε όλα τα δώρα, τις χαρές και τις χάρες που µου πρόσφερε και µου προσφέρει, η ζωή µου όπως εκφαίνεται στους γύρω µου, αλλά και η έσω ζωή µου µε πίεζαν ασφυκτικά να ερευνήσω, να προσπαθήσω, να προσεγγίσω την αιτία της ύπαρξής µου και της ύπαρξης γενικότερα, τις κρυµµένες αρχές, το θαύµα που ξετυλίγεται γύρω µας και που ονοµάζουµε ζωή, σύµπαν, ψυχή, δηµιουργία, θεότητα, ορατό και αόρατο κόσµο και φυσικά τη θέση µου και τη σχέση µου µ’ όλα αυτά.

Γνωρίζω ότι στη βιβλιογραφία του εσωτερισμού σήµερα υπάρχουν πονήματα πνευματικών κολοσσών και κάποια απ’ αυτά είχα την ευλογία να τα γευτώ. Ήθελα όµως ένα µέρος απ’ τις προσωπικές µου εμπειρίες, στη ζύµωσή µου µ’ αυτό που ονοµάζουµε αόρατο κόσµο ή έσω ζωή, να τις επικοινωνήσω µε όσους πορεύονται στην ατραπό της εσωτερικής γνώσης ή ερευνούν προς τα εκεί. Ήθελα να µιλήσω για πράγµατα που συνήθως αποφεύγουμε να µιλάµε.

Φίλοι µε συμβούλεψαν να αναφερθώ σε τρίτο πρόσωπο ή εντελώς αόριστα.

Οι εμπειρίες που µε εκγύμνασαν, µε σφράγισαν, µε άγγιξαν ή απλά µε πλησίασαν πάμπολλες. ∆ε θα διαλέξω, θ’ αφήσω και πάλι την καρδιά να µιλήσει.

…..Πιστεύω στην Αλήθεια, µακάρι να αξιωθώ να την ψηλαφίσω σ’ αυτή µου την ύπαρξη ή έστω να προσπαθώ πάντα προς το µέρος της.

…..Σας είπα, άφησα την καρδιά να µιλήσει και αφέθηκα σ’ αυτήν.

Με την αγάπη µου σας παραδίδομαι.

Με την αγάπη και την κατανόησή σας αφήστε την καρδιά σας ν’ ακούσει και αφεθείτε σ’ αυτήν……>>.

     Και ευτυχώς πάρα πολλοί συνάνθρωποι μας με την αγάπη και την κατανόησή τους άφησαν την καρδιά να ¨ακούσει¨ και αφέθηκαν σ΄ αυτήν. Έτσι μέχρι σήμερα έχω λάβει εκατοντάδες γράμματα αγάπης και ενθουσιασμού. Μάλιστα κάποιοι σοβαροί ερευνητές και ζηλωτές του Εσωτερισμού μου έγραψαν ότι το βιβλίο <<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>, είναι ¨ένα βιβλίο σταθμός στην διεθνή βιβλιογραφία του Εσωτερισμού¨, και για τον τρόπο γραφής και για το περιεχόμενο αλλά κυρίως για την ποικιλία των θεμάτων, μάλιστα  γράφτηκε ότι είναι (για τους πιο πάνω λόγους), ίσως, το πρώτο σημαντικό βιβλίο Εσωτερισμού μετά την <<Ψυχική Αυτοάμυνα>>, της μεγάλης αποκρυφίστριας Νταϊάν Φόρτσουν  που κυκλοφόρησε γύρω στο 1914, με αληθινά γεγονότα και όχι μόνο με θεωρία.

     ‘Όπως διαβάσατε στην ¨εξήγησή μου¨ στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου μου, το <<Ας εξηγηθώ>>, αντί καλωσορίσματος στους αναγνώστες του πονήματός μου, αναφέρομαι και σ΄ αυτό.   Ναι φίλοι μου υπάρχουν βιβλία πνευματικών κολοσσών, αλλά μένουν στο θεωρητικό πεδίο.  Στο βιβλίο <<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>, κάτι που είναι σπάνιο  στη βιβλιογραφία του εσωτερισμού, οι πρωταγωνιστές των πραγματικών μεταφυσικών περιπετειών και οι ήρωες που τους πλαισιώνουν είναι πρόσωπα γνωστά μας, καλλιτέχνες κάθε είδους, καταξιωμένοι επιστήμονες ή και άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας. Όλα τα γεγονότα είναι τοποθετημένα σε συγκεκριμένο χωροχρονικό ορίζοντα, αφού αυτός χαρακτηρίζει και βοηθά την κατανόηση και την επι-κοινωνία του αναγνώστη με αυτά.

Σε όλα τα κεφάλαια, υπάρχει μία ή και περισσότερες «ιστορίες», με ζωντανό δραματοποιημένο λόγο, συχνά με πλούσια λαογραφικά – ανθρωπογνωστικά στοιχεία, και πλήθος πληροφοριών για όσους ενδιαφέρονται ή προσανατολίζονται σε θέματα της Αυτοβελτίωσης και του Εσωτερισμού.

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3^η: Δε θ ΄ αντέξω  και θα υποταχθώ  στο πειρασμό να σας ρωτήσω   πώς εξηγείτε το συμβάν , άνθρωποι που είναι επιτυχημένοι να πιστοποιούν πως το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας τους οφειλόταν στο λόγο που ποτέ δεν μιλούσαν ανοικτά για το πλάνο των σχεδίων που έκαναν και τα κρατούσαν μυστικά.  Αυτό που μας κάνει πολλές φορές , είτε θετικά είτε αρνητικά τους χαρακτηρίζουμε και μυστικοπαθείς; 

 

 ΑΠΑΝΤΗΣΗ 3^η:

     Είναι αλήθεια φίλες και φίλοι μου, ότι πάντα ένα ¨Μυστικό¨ μπορεί να εμπεριέχει μια διαφορετική δύναμη, και δυναμική της έννοιας, της ποιότητας, του σχεδιασμού, ή  του σκοπού για κάποια δράση μας ή υλοποίηση, αυτό λεγόταν ανά τους αιώνες, και γιατί στη διαδικασία της κοινοποίησης ο άνθρωπος  συνήθως σκορπίζεται και δια-σκορπίζει  την ενέργειά του  αποδυναμώνοντας και τους στόχους του, αλλά και γιατί  μπορεί να υπάρξει κάποια αντίσταση του πεδίου ή να πέσουν τα σχέδιά του σε αυτιά αρνητικών ανθρώπων και να γίνει κάποια χαμηλοκραδασμική παρέμβαση (συνειδητή ή και ασυνείδητη), που θα μπορούσε να περάσει στον κόσμο της ύλης, καθυστερήσεις, αναβολές και ανατροπές.

      Όμως τώρα πια οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι είμαστε κύτταρα ενός οργανισμού, ότι είμαστε μέρη του Ενός, του απόλυτα αδιαχώρητου Όλου και δεν υπάρχουν πια μυστικά και απόκρυφες συνταγές, δράσεις και πρακτικές.

      Το γνωστό πια σε όλους μας ¨μυστικό¨ είναι ότι είμαστε συνδημιουργοί στη ζωή που δονείται  εντός μας, και σ' αυτή που εκφαίνεται γύρω μας.

     Είναι καιρός, ο καθένας να κοιτάξει να δει την Αλήθεια ή έστω να κοιτάξει και να δει την αλήθεια του. Όχι απλά τις φόρμες που μάθαμε να αναγνωρίζουμε ως αλήθειες, είτε γιατί μας βολεύουν ή μας διασφαλίζουν ή απλά δε μας ξεβολεύουν.

     Είναι καιρός να δούμε και να δείξουμε την αλήθεια μας, όχι απλά να την κοιτάξουμε, να την δούμε. Να τη δούμε και να την δείξουμε, να την εξωτερικεύσουμε. Είναι καιρός να μετακινηθούμε από τη φαινομενικότητα εγγύτερα στην Ουσία μας, στην Αλήθεια.

Και πώς θα γίνει αυτό; Κοιτάζοντας ως ανθρωπότητα, επιτέλους εντός μας.

Εκεί βρίσκεται η αλήθεια μας.

      Εκεί βρίσκεται “η Βασιλεία των Ουρανών”, μας διαβεβαιώνει ο Κύριος Ιησούς, και αλλού πάλι μας λέει “Εγώ ειμί η Αλήθεια”. Σημαντικό, γιατί έχουμε την υπόσχεση ότι η προσέγγιση της Αλήθειας μπορεί να ισούται με την γνωριμία της Θείας Ουσίας.

      “Μην ψάχνεις έξω από σένα για την αλήθεια, αλλά μέσα σου”, μας λένε ο Βούδας, ο Κρίσνα, διδάσκαλοι του Φωτός, Σοφοί, Άγιοι και ζηλωτές κάθε είδους.

    Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για παλιές πρακτικές και νοοτροπίες, ούτε για <<μυστικά>> κάθε είδους. Τώρα είναι ο καιρός γιατί τώρα μπορούμε να αγκαλιάσουμε ολόκληρο τον χρόνο ή τουλάχιστον μεγάλο μέρος του, ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της. Μας δίνονται τα μέσα.

Τώρα, στη συγκεκριμένη συγχρονικότητα, καλούμεθα, ο καθένας να καταθέσει το μέρος του, αυτό που δύναται, αυτό που του αναλογεί. Μας προσφέρεται εκ των Άνω ενεργή και ουσιαστική βοήθεια γι΄ αυτό. Την Πνευματική προαγωγή του πλανήτη μας και της Ανθρωπότητας θα την πραγματώσουν οι άνθρωποι, εμείς, αφού εμείς εκφράζουμε τη βούληση του Θείου στην ύλη.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4^η: Λέγεται συχνά πως η εξωτερική μας εμφάνιση είναι άμεσα συνυφασμένη με την εσωτερική . Τότε τι γίνετε στην περίπτωση των διδύμων ή και στην ύπαρξη  σωσία ; Αυτό συμπαντικά ή μεταφυσικά για να το θέσουμε αλλιώς πώς το ερμηνεύεται;

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 4^η:

Είμαστε μια αδιαχώριστη ενότητα σε όλα τα πεδία της ύπαρξής μας. Τα σώματα μας, το φυσικό και τα αιθερικά συνυπάρχουν και σίγουρα αλληλεπιδρούν συνεχώς και ενός εκάστου, αλλά και της Ανθρωπότητας, ως ένα ενιαίο και αδιαχώρητο σύνολο.  Τον σημαντικότερο ρόλο βέβαια παίζουν τα μη ορατά μας σώματα, γιατί οτιδήποτε υπάρχει στην εκδήλωση, εκπορεύεται απ΄ αυτά. Όλοι  οι άνθρωποι είμαστε  ΄΄κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωσιν΄΄ δημιουργήματα του Ουράνιου Πατέρα, όποια και αν είναι η εμφάνισή μας, όλοι μας φέρουμε εντός μας τον Θείο σπινθήρα, την τριπλή φλόγα ζωής, όλοι φέρουμε το Φως ως παντοτινή κληρονομιά μας, αποσκευή και ουσία μας και όλοι κάποτε θα επιστρέψουμε στην Πηγή μας.

     Βέβαια η εμφάνιση που σφραγίζεται από την Αρμονία και την Ομορφιά μας προδιαθέτει πάντα απέναντι σε κάποιον συνάνθρωπό μας και σίγουρα ποιότητες που φιλοξενούμε εντός μας ¨εικονίζονται ¨ και στον φυσικό φορέα, αλλά αυτό πιστεύω ότι δεν πρέπει να είναι δεσμευτικό, αφού υπάρχουν τα παιχνίδια του γονιδιώματος  που φέρει εντός του πληροφορίες από το χρονικό βάθος της ύπαρξής μας όπως και το Καρμικό μας πρόγραμμα. Καλό είναι να προσπαθούμε να ανα-γνωρίζουμε σε κάθε αδελφό μας, όποια και αν είναι η εμφάνιση του την θεία του ουσία, την θεϊκή του καταγωγή, το Φως που φέρει.

Για όλα πάντως, υπάρχει μια αιτία παλαιά ή καινούρια. Στο Σύμπαν της απόλυτης Ευταξίας και των Νόμων πάντα υπάρχει αιτία για ότι εκδηλώνεται στον Κόσμο των Μορφών.

     Για τους διδύμους που με ρωτάτε, ναι, έχουν μια ιδιαίτερη, βαθειά και διαρκή διασύνδεση. Πολλές φορές έρχονται στη εδώ βίωση για να επεξεργαστούν πολύ ΄΄ομοιάζον΄΄ πρόγραμμα μαθητείας, συμπόρευσης και συνδρομής. Αλλά δεν είναι μόνον οι δίδυμοι, όλοι μας συνδεόμαστε, διαρκώς στο παιχνίδι των Ορατών και Αόρατων Κόσμων.

      Για τους ανθρώπους που είναι όμοιοι (που έχουν κάποιο σωσία δηλαδή), εκτός της γονιδιακής συγγένειας, της γνωστής ή και της άγνωστης αυτής που χάνεται στο βάθος του χρόνου, μπορεί να υπάρχει ενεργειακή συγγένεια.

     Πολλές φορές μπορεί να είμαστε μέλη της ίδιας Ψυχικής Ομάδας με ανθρώπους που δεν συναντήσαμε ποτέ, ή να έχουμε, με κάποιους αδελφούς μας, σε κάποια συγχρονικότητα την ίδια Θεία πηγή, τον ίδιο Ανώτερο Εαυτό, αφού ο Ανώτερος Εαυτός μας για λόγους που μόνο η Ψυχή γνωρίζει μπορεί να εκδηλώνεται στην ύλη, με μία, δύο, πέντε, οκτώ, ή και όσες προβολές του, εξυπηρετούν κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, που πάλι δεν μπορούμε απ΄ το πεδίο που βρισκόμαστε να το γνωρίζουμε.. Λαμβάνουμε ενέργεια ζωής απ΄ το Θεό, απ΄ την ίδια προβολή του, απ΄ την ίδια κατιούσα ακτίνα του μέσω του Ανώτερου Εαυτού μας.

    Τις περισσότερες φορές μπορεί να έχουμε τέτοιες υψηλές συγγένειες, με ανθρώπους που δεν θα συναντήσουμε ποτέ, που βρίσκονται στην άλλη άκρη της Γής, ή και σε άλλους πλανήτες, ακόμα σε άλλα πεδία ύπαρξης και που το πρόγραμμά τους (το προαποφασισμένο και αυτό που συν-οικοδομούν οι ίδιοι), δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το δικό μας, ή και το αντίθετο.

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5^η: Αληθεύει πως μια δική μας θετική κι αισιόδοξη σκέψη είναι ικανή να ισορροπήσει στο γύρω μαγνητικό πεδίο τις αρνητικές κι απαισιόδοξες σκέψεις περίπου ενενήντα δύο ατόμων; Αν ναι γιατί ; Κι αν ναι πως μπορούμε να μην επηρεαζόμαστε εμείς από τις δικές τους αρνητικές ;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 5^η:

     Την κάθε στιγμή με τις σκέψεις μας, τους λόγους μας, τα συναισθήματα και τις όποιες τελούμενες  πράξεις συν-δημιουργούμε τη ζωή μας, τη ζωή των αδελφών μας, τη ζωή ολόκληρου του πλανήτη μας.

     Ο Κύριος Ιησούς,  έλεγε πως ό,τι σπείρουμε αυτό και θα θερίσουμε. Ανάλογες ρήσεις και προτροπές μας έχουν κληροδοτηθεί από Διδασκάλους, Σοφούς, Μύστες και ζηλωτές κάθε είδους. Τώρα και από την πλευρά της επιστήμης, με τις προτάσεις της Κβαντικής Φυσικής γνωρίζουμε ότι ¨οικοδομούμε την ζωή που επιλέγουμε¨.

     Είμαστε συνδημιουργοί του Θεού, στη συνεχιζόμενη δημιουργία του κόσμου, λέει ο μεγάλος διανοητής, παλαιοντολόγος, ερευνητής και καθολικός ιερωμένος Πιέρ Τεγιάρ Ντε Σαρντέν και φυσικά επαναλαμβάνω και εγώ με κάθε ευκαιρία.

     Το μέρος δηλώνει το όλον, όπως και το Όλον  σφραγίζει το μέρος  και σφραγίζεται απ΄ αυτό, τίποτα δεν είναι ανεξάρτητο. Και ένα φυλλαράκι να πέσει ''παρά'' τον νόμο...διαταράσσει...τις ισορροπίες.

     Είναι αλήθεια φίλες και φίλοι μου, ότι ο τρόπος που ο καθένας μας αντιμετωπίζει τις όποιες καθημερινές δυσκολίες, τις όποιες δοκιμασίες, τα όσα προβλήματα, είναι ο τρόπος που χρωματίζει, η μάλλον που κτίζει το παρόν και το μέλλον του, το παρόν και το μέλλον του Κόσμου.

     Η κάθε σκέψη, ό κάθε λόγος μας, η κάθε πράξη, το κάθε συναίσθημά μας, είναι το μέρος μας στη συνδημιουργία, η συμμετοχή μας στη δημιουργία.

     Ο καθένας από μας, την κάθε στιγμή, με την κάθε σκέψη, τον κάθε λόγο, την κάθε πράξη του, συμπληρώνει την κρίσιμη μάζα σε κάποια ομάδα ή ομάδες που σκέπτονται, δρουν ή εκφράζονται ομοιοκραδασμικά.

    Η σκέψη είναι δύναμη, είναι ενέργεια, είναι πυρ, υψηλόσυχνο πυρ.

Γι αυτό ας αποφασίσουμε να προσέχουμε την κάθε λέξη που θα βγει απ το στόμα μας, την κάθε σκέψη που θα επικαθήσει στο Νου μας, τις δράσεις μας και το άγγιγμά μας.

      Όσον αφορά στους αριθμούς και τις αναλογίες, αναφέρομαι στην επίδρασή μας σε συγκεκριμένο αριθμό ατόμων (στην ερώτησή σας γράφετε τους ενενήντα δύο),  πιστεύω ότι τώρα έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα, σ΄ αυτές τις  απόψεις και θέσεις.  Αυτή την ιδιαίτερη εποχή που διαχέεται ΦΩΣ μεγατόνων στον άγιο πλανήτη μας, αυτή την εποχή που εργάζονται πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας στο Πνευματικό πεδίο και για λογαριασμό πολλών άλλων, αυτή την εποχή που συνδράμουν, Διδάσκαλοι, Άγιοι, Άγγελοι, Θεραπευτές και Εξυπηρετητές κάθε είδους από τα Αιθερικά Πεδία, έχουν διασαλευτεί, ή και ανατραπεί οι συγκεκριμένες αναλογίες και αναγωγές.

     Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε παντού και πάντα στη βίωσής μας, ότι και να μας συμβαίνει, είναι ότι εκεί που στρέφουμε την προσοχή μας, το ενδιαφέρον μας, εκεί που εκχωρούμε την ενέργειά μας, αυτό το στοιχείο, αυτή η ποιότητα, με την ηθελημένη ή αθέλητη ενεργειακή μας κατάθεση, μεγεθύνεται και ενδυναμώνεται.

    Αν επιλέγουμε, αν θέλουμε, αν επιθυμούμε το ΦΩΣ, αν στο ΦΩΣ εστιαζόμαστε, το ΦΩΣ προσελκύουμε, το ΦΩΣ συνάγουμε, ΦΩΣ οικοδομούμε και ΦΩΣ ακτινοβολούμε.

     Το όμοιο προσελκύει το όμοιο. Μπορούμε λοιπόν να επιλέγουμε, να πορευόμαστε και να δημιουργούμε “Με πυξίδα το ΦΩΣ”.

        Όσον αφορά στην Τρίτη συνιστώσα της ερώτησης σας, ναι μπορούμε να μην επηρεαζόμαστε από τις αρνητικές σκέψεις των άλλων, αν το θέλουμε, αν το αποφασίσουμε, να πορευόμαστε συνειδητά, με επίγνωση , με επαγρύπνηση, με εγρήγορση και με αταλάντευτη στράτευσή μας στο Καλό και στο ΦΩΣ. Αλλά φυσικά τίποτα δεν χαρίζεται πρέπει να εργαστούμε γι αυτό.

     Στο βιβλίο μου «Με πυξίδα το ΦΩΣ»  που κυκλοφορεί όπως είπαμε, από τις εκδόσεις Λιβάνη, στο εξώφυλλο, αντί χαιρετισμού γράφω: << Όλα τα θαυμαστά και υψηλά μας προσφέρονται γενναιόδωρα πρέπει όμως και εμείς αν απλώσουμε τα πνευματικά μας χέρια, να τα αγγίξουμε και να εργαστούμε για να εκδηλωθούν στην εδώ διάσταση και στην τώρα κατανόησή μας>>. Ας αποφασίσουμε να στραφούμε  εντός μας και να εργαστούμε φίλοι μου. Από εμάς εξαρτάται.

     Μπορούμε πάντως, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μία σφαίρα προστασίας και ΦΩΤΟΣ γύρω μας και να οικοδομήσουμε την Ουσία της ύπαρξής μας με ανώτερες Ποιότητες, Αρχές και Ουσίες, βέβαια τον σημαντικότερο ρόλο παίζει και το Καρμικό πρόγραμμα της κάθε Ψυχής για την συγκεκριμένη βίωση, το πρόγραμμα μαθητείας της, όπως και άλλοι παράγοντες.

     Στο βιβλίο μου, σε όλα τα κεφάλαια υπάρχουν προτάσεις, τρόποι προστασίας μας και καθοδήγηση, όπως π.χ. στο κεφάλαιο <<Το Μάτι>>, <<Η Δύναμη του Νου>>, << Η Δύναμη του Λόγου>>, <<Η Κατάρα>>, << Η Μαγεία>>….. Στο κεφάλαιο  <<Αντίσταση Πεδίου – Επαναληπτικές Εγγραφές – Κραδασμική Ταυτότητα>> , αναλύω πώς (με ποιόν τρόπο δηλαδή), κάποιες ποιότητες, εγγραφές, ενέργειες και δονήσεις, λαμβάνουν υπόσταση, ενδυναμώνονται και παραμένουν ενεργές στα κάτω αιθερικά της γης, όπως και τρόπους διαφύλαξης και αντί- δρασής μας, αλλά και στο κεφάλαιο <<….Και άλλες οχλήσεις οι θεραπείες τους>>, παρουσιάζω τρόπους προστασίας μας.

 Όλο το βιβλίο είναι ένα εγχειρίδιο για τους  αναζητητές, για όσους επιθυμούν τις  ‘Εσω Αλήθειες αλλά και για όσους ήδη πορεύονται στις ατραπούς του ΦΩΤΟΣ.

     Επίσης κάτι ακόμα που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε  φίλοι μου  είναι ότι τίποτα, μα τίποτα δεν χάνεται φέρουμε παντού και πάντα εντός μας και γύρω μας, όλες τις γνώσεις μας, όλες τις κατακτήσεις μας, όλες τις ποιότητες για τις οποίες εργαστήκαμε, όπως και όλες τις Δωρεές και τις Χάρες που μας προσφέρθηκαν.

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 6^η: Αγαπημένε μας συγγραφέα , θα κάνω  μια ερώτηση που ενώ  θεωρείτε κοινότυπη , ας είμαστε όμως  ειλικρινείς , γιατί όλους μας αφορά και μας προβληματίζει.  Πώς και με ποιο τρόπο θα αποκτήσουμε όσα επιθυμούμε, θα πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας  και θα αγγίξουμε την επιτυχία; 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 6^η:

      Εξαρτάται φίλες και φίλοι μου τι ονομάζουμε ¨επιτυχία¨ και ποια είναι όλα αυτά που επιθυμούμε.  Αν η επιτυχία μας ή αυτό που θεωρούμε τέλος πάντων ως επιτυχία με την τώρα συνείδησή μας, αφορά όπως είπαμε και παραπάνω στην ουσία της ύπαρξής μας, μπορούμε και πρέπει να προσπαθήσουμε άμεσα. Αν αφορά στον Κόσμο της εκδήλωσης και το πρόγραμμα της Ψυχής μας συμβαδίζει με αυτό που τώρα επιζητούμε και αν βέβαια εμείς εργαστούμε  και καταθέσουμε το ¨αντίτιμο¨, μας περιμένει <<πεδίον δόξης λαμπρόν>>.

 Σε ότι αφορά στο κοινό Καλό και στην υπηρεσία μας στο έργο του Καλού και του Φωτός, τώρα ενεργειακά πριμοδοτούνται όλες οι ανάλογες ενέργειες  Άνωθεν.

     Και σ΄ ότι αφορά στις ΄΄ανθρώπινες΄΄, γήινες, επιθυμίες μας, επιδιώξεις, προσμονές, τίποτα φυσικά δεν είναι ήσσονος σπουδαιότητας, όλα όσα μας δίνονται, δυνάμεθα, επιθυμούμε, επιδιώκουμε και κερδίζουμε έχουν τον ενθουσιασμό και την άσκηση του αγωνίσματος, την αγιότητα και την μαθητεία  της επίτευξης, αρκεί να συμπορεύονται με μια Έσω Συνείδηση και Ηθική. Ότι δεν χαρακτηρίζεται από ανάλογες αρχές και ποιότητες, βλέπετε τι συμβαίνει γύρω μας,  αποικοδομείται, γκρεμίζεται. Η Ζωή κάνει όσα εμείς διστάζουμε, αποφεύγουμε, ή απλά καθυστερούμε για όποιους λόγους.

       Δομές και αλήθειες, ποιότητες και ουσίες, αξίες και πρακτικές, που δομήσαμε, απόλυτα εγωκεντρικές και χρηματοκεντρικές, αποδομούνται και συμπαρασύρουν μαζί τους, τους αλύγιστους, τους αμετακίνητους, τους αμετανόητους, τους δέσμιους των παλαιών υλιστικών αντιλήψεων, των ξεπερασμένων πια δομών, της διαχωριστικότητας, του προσωπικού συμφέροντος,  της εκμετάλλευσης ανθρώπου σε άνθρωπο.

     Παραμένοντας φίλοι μου απόλυτα συντονισμένοι στο πλάνο της Ψυχής μας θα έχουμε σίγουρη βοήθεια και συνδρομή πολυεπίπεδα και θα γνωρίζουμε ποιες επιθυμίες μας μπορεί να είναι πράγματι ευεργετικές, απαραίτητες, στηρικτικές, εποικοδομητικές,  ίσως να έχουμε και κάποια καθοδήγηση.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 7^η :Κύριε Κατσίβελε, θα ηθέλα να μου  δώσετε ένα στίγμα του βιβλίου σας για τα μέλη και τους φίλους που θα έχουν χωρίς να θέλω να το πω  ως υπερβολή , αλλά για όσα  θα διαβάσουν στη συνέντευξη που είναι μεγάλη η τιμή να αποδεχθήτε να μου τη δώσετε . Έχω διαβάσει το βιβλίο σας και το προτείνω ήδη από όποια ευκαιρία μου δωθεί γιατί είναι αληθινά ένας οδηγός επιβίωσης ζωής κάτι σαν manual , οδηγείες χρήσεις να το πω  , αλλά θα ηθέλα να μου πείτε και την δική σας διατύπωση .  Πως θα περιγράφατε εσείς το βιβλίο σας  <<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>, που τόσα έχουν γραφεί και ειπωθεί γι΄ αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 7^η:

Θα απαντήσω με αποσπάσματα από ρήσεις, κρίσεις, αναφορές, κριτικές και παρουσιάσεις  των Μέσων Ενημέρωσης σε όλες τις μορφές τους και στην έντυπη και στην ηλεκτρονική και σ΄ αυτή διά των Ερτζιανών. Και θα το κάνω αυτό γιατί ¨ο γεννήτωρ¨ τις περισσότερες φορές  κρίνει το γέννημά του (έργο Τέχνης), τουλάχιστον συμπαθητικά. Άλλωστε ένα μικρό αντιπροσωπευτικό μέρος των δημοσιεύσεων ή αναφορών υπάρχουν στα χέρια σας και θα τεθούν στη διάθεση των αναγνωστών σας, απ΄ ότι ξέρω.

Γράφτηκαν και ειπώθηκαν λοιπόν μεταξύ άλλων:

-Το βιβλίο <<Με Πυξίδα το ΦΩΣ>>, είναι μια συγκλονιστική βιωματική περιπλάνηση, αναταράξεων, περιδινήσεων κα στροβιλισμών στους Ορατούς και αόρατους Κόσμους, υπό το ΦΩΣ της Ψυχής.

-Μια πορεία διαρκούς αγωνιώδους αναζήτησης στα πεδία των μαχών του ΦΩΤΟΣ και του σκότους και μάλιστα στην πρώτη γραμμή, αλλά με τον γράφοντα (ερευνητή), να παραμένει συνειδητά, αμετακίνητα και αταλάντευτα στο Καλό και στο ΦΩΣ.

- Ένα ταξίδι ζωής, συνειδητής μαθητείας, σπουδής, εκ-παίδευσης και επί-γνωσης στα δύσβατα μονοπάτια προ-αποφασισμένων δοκιμασιών και Καρμικής απόσβεσης,  (ξεχρεώματος παλαιών χρεών).

-Αλλά και ένα ταξίδι ζωής σε χώρες και χώρους ΦΩΤΟΣ, με ευλογίες και θαύματα, με θεάσεις Αγγέλων λυτρωτικές, με παρουσίες Αγίων θεραπευτικές, με ενεργειακούς θεραπευτές στην ύλη και άϋλους θεραπευτές απ΄ τα Αιθερικά Πεδία,  με πνευματικούς δασκάλους στην εκδήλωση και ασώματους Διδασκάλους Φωτός, με ΄Ανωθεν δωρεές, με χαρές και Χάρες κάθε λογής.

-Ένα βιβλίο ύμνος στο Δημιουργό και στην δημιουργία.

-Ένα βιβλίο οδηγός Αυτοβελτίωσης, Κάθαρσης, Θεραπείας, Λύτρωσης.

-34 κεφάλαια, γεμάτα Ντοκουμέντα και Αλήθειες, γεμάτα αποδείξεις, για την ύπαρξη των άλλων διαστάσεων.

-429 σελίδες με συναρπαστικές περιπέτειες, από τις μάχες του Φωτός και του σκότους, που κόβουν την ανάσα.

- Ένα βιβλίο σταθμός στην ιστορία της Αυτοβελτίωσης και του Εσωτερισμού.

 -Ένα βιβλίο που δίνει απαντήσεις και λύσεις, σε υπαρξιακά ερωτήματα και προβλήματα που μας βασανίζουν.

-Το εκπληκτικό περιπετειώδες ταξίδι του ηθοποιού – καθηγητή Δραματικής Τέχνης και ερευνητή στις ΕΣΩ αλήθειες Πάρι Κατσίβελου……………….

 -…..Αλλά και η Λογοτεχνική του αξία είναι σημαντική, αφού ο Συγγραφέας -Ηθοποιός αποδεικνύεται άξιος χειριστής και πλαστουργός της Ελληνικής Γλώσσας,……… είναι ένα Λογοτέχνημα που  ¨κρατά¨  τον αναγνώστη στις σελίδες του,  στις ιστορίες του,  που κάποιες φορές αλήθεια κόβουν την ανάσα,…… οι διάλογοί του είναι τόσο <<ζωντανοί>> που νοιώθει κάποιος ότι όλα αυτά που περιγράφει και  μας μεταφέρει, συμβαίνουν δίπλα του.

Και πολλά άλλα…..

      Φίλες και φίλοι μου πράγματι θεωρώ ότι το βιβλίο μου <<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>, είναι ένα εκπληκτικό περιπετειώδες ¨Ταξίδι¨, που αληθινά  σε κάποια σημεία του ¨κόβει την ανάσα¨, αλλά  με την πυξίδα του Άνωθεν Φωτός και της Ψυχής,  μου προσφέρθηκε η δυνατότητα και η Χάρη όσα βίωσα να μπορώ σήμερα να τα προσφέρω με αγάπη, στους συνανθρώπους μας που ενδιαφέρονται.

     

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8^η: Κύριε Κατσίβελε, εσείς ένας Ηθοποιός – Καθηγητής Δραματικής Τέχνης και άνθρωπος του Κόσμου, πώς βρεθήκατε να ερευνάτε τα χωράφια του Εσωτερισμού και με γόνιμη κι επιτυχημένη πορεία ;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 8^η:

     Φίλες και φίλοι μου, ερωτήθηκα  πολλές φορές, πώς βρέθηκα να ερευνώ στα χωράφια του εσωτερισμού. Δεν χρειάστηκε να πάω μακριά, έστρεψα το βλέμμα εντός μου.

Αφορμές και αιτίες υπήρξαν πάμπολλες και συνεχείς και είχαν τον πυρήνα τους, στο βάθος του χρονικού ορίζοντα της ύπαρξής μου και ακόμα παλαιότερα.

Στην Ελλάδα λέμε ότι το αγώι  ξυπνά τον αγωγιάτη.

Οι συνθήκες έκαναν την περισσότερη δουλειά. Το θαύμα που λέγεται ζωή.

Η ζωή, η ζωή μου όπως με ταξιδεύει εντός της, η ζωή μου όπως την ταξιδεύω εντός μου, με όλες τις δυσμενείς συνθήκες, με όλες τις δυσκολίες μαθητείας, με όλες τις ασκήσεις εκ-παίδευσης και σπουδής, με όλες τις χαρές και τις Χάρες που μου πρόσφερε και μου προσφέρει.

     Αλλά και το Θέατρο είναι μια καθαρά ΄΄Εσωτερική Διαδικασία΄΄ βαθύτατης  Αυτογνωσίας και Ετερογνωσίας. Θεωρώ ότι είναι η υψηλότερου βαθμού μύηση για όσους πορεύονται συνειδητά στα μονοπάτια του. Είναι η Τέχνη των Τεχνών και η Επιστήμη των Επιστημών και γιατί εμπεριέχει όλες τις άλλες  Τέχνες και γιατί χρειάζεται συστηματική και ουσιαστική μελέτη και γνώση, για να μπορέσει κάποιος λειτουργός του, να δημιουργεί ανθρώπινους χαρακτήρες στις σημαντικότερες στιγμές της βίωσής τους να διδάσκει, να προτρέπει, να καθοδηγεί, να θεραπεύει καθαίροντας και λυτρώνοντας εαυτόν και αλλήλους. Το Θέατρο είναι χιλιάδες πράγματα, μπορώ να μιλώ γι αυτό ώρες και ίσως βγούμε εκτός του πρωτοκόλλου και του χρόνου μας.

 

 

Λυρίκα Σκλαβούνου  : Κύριε Πάρι Κατσίβελο , πριν κλείσουμε τη συνέντευξη μας , πάντα βλέποντας το εξώφυλλο του βιβλίου σας ή τη φωτογραφία σας , είναι αληθινό πως εκπέμπετε ένα λευκό φως. Μια αίσθηση σιγουριάς και γαλήνης . Ακόμα και όσα γράφετε εκτός από την εσωτερική εξέλιξη , μπορούν να γίνουν στήριγμα σε ανθρώπους που περνούν πολύ δύσκολες στιγμές στη ζωή τους.

 

ΠΑΡΙΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟΣ:

     Όλοι φίλες και φίλοι μου φέρουμε ΦΩΣ, εντός μας άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο και αυτό το Φως διαχέεται στον περιβάλλοντα χώρο και στους ανθρώπους που αποτελούν τους ΄΄συνεργάτες μας΄΄  εδώ στην ύλη, όλους τους συνεργάτες μας,  τους φίλιους και τους πολέμιους.

     Είμαστε Φως, είμαστε μόνον ενέργεια.  Δεν είναι αλλού τα πνευματικά. Είμαστε πνευματικά όντα που κατοικούν σε υλικά οχήματα – κελύφη.

 ….Είμαστε συνδημιουργοί της ζωής μας στη συνεχιζόμενη δημιουργία του κόσμου. ……..Ας επιλέξουμε να συνδημιουργούμε με ΦΩΣ…. Ας επιλέξουμε το ΦΩΣ….. Aς παραμείνουμε αμετακίνητοι στο ΦΩΣ.…. Ας πορευτούμε με πυξίδα το ΦΩΣ…. Να είστε ευλογημένοι, χαρούμενοι, και υγιείς, και είθε να πορευόμαστε όλοι οι κάτοικοι αυτού του όμορφου και Ευλογημένου τόπου πάντα ΄΄Με Πυξίδα το ΦΩΣ΄΄.

 

Λυρίκα Σκλαβούνου :

Λένε πως το κατάλληλο βιβλίο , τη κατάλληλη στιγμή μπορεί να σώσει, να στηρίξει να διαφωτίσει, να πληροφορήσει και ομολογουμένως το βιβλίο σας «Με Πυξίδα Το Φως» είναι το απαραίτητο θα λέγαμε βιβλίο για κάθε στιγμή που καθένας πρέπει ν ΄ αποκτήσει.

Ευχαριστούμε το σύμπαν για την ύπαρξη σας .

Με εκτίμηση και δέος ,

Λυρικά Σκλαβούνου 

 

ΠΑΡΙΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟΣ: Εγώ σας ευχαριστώ  για την αγάπη μας και την εκτίμησή σας.

Από την απονομή της Βράβευσης του αξιότιμου κύριου Πάρη Κατσίβελου , της UNESCO 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Με Πυξίδα Το Φως»

Μικρό αντιπροσωπευτικό μέρος αποσπασμάτων  συνεντεύξεων και αναφορών που έγιναν μέχρι στιγμής, σε έντυπα ή στο κρατικό και ιδιωτικό ραδιόφωνο.

 

 

 Εφημερίδα EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ -(Βιβλιοθήκη-Σάββατο 16 /7/11 2011) ΘΑΝΟΣ  ΦΩΣΚΑΡΙΝΗΣ    ΚΡΙΤΙΚΗ

Ο Π. Κατσίβελος, που είναι παλιός ηθοποιός και, χρόνια τώρα, άξιος δάσκαλος θεάτρου στις δραματικές σχολές, δηλαδή άνθρωπος που έχει μελετήσει μέσα από τους πάμπολλους ρόλους της παγκόσμιας δραματουργίας τον ψυχισμό, το πριν και το μετά τόσων ηρώων της σκηνικής πράξης, καταθέτει εδώ τη δική του εμπειρία ζωής στην αναζήτηση του θείου. Από τις πρώτες σελίδες ο αναγνώστης παρασύρεται σε μια αφήγηση γλαφυρή και χειμαρρώδη, γραμμένη με ικανότητες λογοτέχνη σε εξομολογητικό τόνο, κάτι που τελικά ακυρώνει οποιαδήποτε ρασιοναλιστική αντίδραση του αναγνώστη στα συμπεράσματά του.

Η μακρόχρονη περιπέτεια αυτοενδοσκόπησης, ελέγχου αλλά και υπαρξιακής πίστης του αφηγητή παρουσιάζεται χωρίς να υπεισέρχονται επιστημονικές αναλύσεις, ούτε να γίνονται αναφορές στη λευκή και στη μαύρη μαγεία (που συνδέονται συχνά με τον εσωτερισμό). Εδώ αντιθέτως η έρευνα περνά μέσα από τον χριστιανικό μοναχισμό, την ψυχολογία, την παραψυχολογία, τις θρησκευτικές αιρέσεις, τους Έλληνες και ξένους πνευματιστές. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει την άσβηστη λαχτάρα του συγγραφέα να πλησιάσει και να ορίσει ό,τι θα ονομάζαμε θείο, αγάπη ή καλοσύνη και να δεχτεί την ευεργετική τους επιρροή. Σ' όλα τα κεφάλαια του βιβλίου υπάρχουν ιστορίες, εν είδη παραβολών, με ζωντανό διάλογο, περιγραφές με λαογραφικά στοιχεία κι ένα πλήθος πληροφοριών για τον εσωτερισμό γενικά και τα μυστικά του, προσδίδοντας κάποτε στην αφήγηση χρώμα ελληνικό.

Το Με πυξίδα το φως είναι μια εκτενής εξομολόγηση μιας μακράς εσωτερικής προσπάθειας και πάλης ενός γνήσιου καλλιτέχνη, δηλαδή ενός ευαίσθητου δέκτη που αν και είναι το πρώτο του βιβλίο ξέρει πώς να τέρπει και να διδάσκει. Η αφήγηση καταλήγει στο τέλος σ' ένα Πιστεύω-Υμνο προς το Θείο όπως αυτό μας υποβάλλεται μέσω του Φωτός, της Αρμονίας και του Λόγου που κατ' ουσίαν είναι η έκφραση της βαθύτατης πίστης του συγγραφέα ότι η ίδια η Ζωή είναι συνδεδεμένη με τη Θεότητα.

 

Περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ      (17/03-23/03/11)  ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

«Οι επιλογές μας είναι συνδημιουργία»

 

Ένα βιβλίο ειλικρινούς προσφοράς και κατάθεσης... στο συνάνθρωπο αποτελεί το πόνημα ζωής του ηθοποιού, καθηγητή Δραματικής Τέχνης και ερευνητή στις «έσω» αλήθειες Πάρι Κατσίβελου Με πυξίδα το Φως, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη. Ο συγγραφέας παίρνει από το χέρι τον αναγνώστη του για να τον οδηγήσει στο ειλικρινές, βιωματικό του, άκρως περιπετειώδες ταξίδι αναταράξεων, περιδινήσεων και ανατροπών στους ορατούς και αόρατους κόσμους, σε μια πορεία αγωνιώδους αναζήτησης, εκ-παίδευσης, μαθητείας, καρμικής αποπληρωμής και γνώσης. Το βιβλίο του Πάρι Κατσίβελου εκπληρώνει απόλυτα τον τίτλο του, ανοίγει τους πνευματικούς ορίζοντες των αναγνωστών, σηματοδοτώντας την πορεία τους προς το Φως. Το ίδιο φωτεινός και διάφανος αποκαλύπτεται και ο δημιουργός του στη συνέντευξη που ακολουθεί……..

 

Εφημερίδα  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  (Λάρισας)……(4/6/2011)…….. ΑΝΝΑ  ΣΤΑΥΡΑΚΗ           ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

….. Ποιός μας ανοίγει τους πνευματικούς μας ορίζοντες;  Ο Κ. Πάρις Κατσίβελος, στο βιβλίο του <<Με πυξίδα το Φώς>> που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις  Λιβάνη.   Το βιβλίο είναι η εσωτερική διαδρομή του συγγραφέα, ένα πράγματι εκπληκτικό περιπετειώδες ταξίδι, στους ορατούς και αόρατους κόσμους, υπό το Φως της Ψυχής. Μέσα από την αγωνιώδη πολυετή έρευνά του και τα εντυπωσιακά γεγονότα της περιπλάνησής του ο συγγραφέας δίνει απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα που μας βασανίζουν αλλά και διαβεβαιώσεις Φωτός και συμπαντικής Ευταξίας που μας αναπαύουν……………….

 

Και πολλές ακόμα εφημερίδες Πανελλήνιας κυκλοφορίας ή και τοπικές…. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Περιοδικό  NEXUS,   Περιοδικό ΕΣΩΠΤΡΟΝ,    Περιοδικό INDEX…..ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Εφημερίδα  ΜΕΤΡΟ………………(24/5/2011)……………………………ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Εφημερίδα  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ +13………(14/1/2011)………………………ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Εφημερίδα  ΑΥΡΙΑΝΗ………………(21/2/2011)……………………...ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Εφημερίδα  ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΘΡΑΚΗ   (Αλεξανδρούπολης) ……………ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Εφημερίδα  ΝΕΑ  ΕΓΝΑΤΙΑ  (Καβάλας) επτά ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ, δύο ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Εφημερίδα  ΕΒΔΟΜΗ  (Καβάλας) …………………………….τρείς   ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Εφημερίδα  ΠΡΩΪΝΗ και ΔΕΥΤΕΡΙΑΤΙΚΗ ΠΡΩΪΝΗ… (Καβάλας) τρεις ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Εφημερίδες  ΘΑΣΙΑΚΗ,  ΘΑΣΙΩΝ ΓΗ,  ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΘΑΣΟΥ, ΘΑΣΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ

Εφημερίδες  ΧΙRAFI,  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ,  ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ,

ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ  (Χανίων Κρήτης), ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ (Αιγίου),  ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ  (Σερρών),

Εφημερίδες ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,  LIFO,  και άλλες πολλές στην έντυπη και στην ηλεκτρονική μορφή τους,

πανελλήνιας κυκλοφορίας ή τοπικές.

 

ΕΡΑ-ΦΛΩΡΙΝΑΣ…………ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ…………......ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Σκοτεινιά γύρω μας αλλά εμείς θα σας δείξουμε  που να κοιτάξετε, για να δείτε το Φώς…

Ο κύριος Κατσίβελος με το βιβλίο του ΄΄Με πυξίδα το Φως ΄΄μας οδηγεί σε κόσμους Φωτός…………….

Φέρετε εντός σας πολύ μεγάλο Φως και αυτό το συμπέρασμα το έβγαλα διαβάζοντας το υπέροχο βιβλίο σας……. Τους δρόμους και τις διεξόδους που βλέπετε θέλετε να τις μοιράζεστε με τους συνανθρώπους σας και τα καταφέρνετε… Μας δείχνετε πια πρέπει να είναι η στάση μας για να βρούμε το δρόμο…. ναι πράγματι παίρνουμε πολύ καλές συμβουλές… Να πω στους ακροατές μας ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που είναι μια καλή συντροφιά, δεν είναι ένα θεωρητικό βιβλίο αλλά ολόκληρη πορεία ζωής με αληθινά γεγονότα… Αχ!!!!!!! Κύριε Κατσίβελε θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες γι αυτό το βιβλίο…….. Εσείς βγαίνετε πολύ φωτεινός από όλη αυτή τη διαδρομή . Τα λέτε πολύ ωραία στο υπέροχο βιβλίο σας και μας κάνετε να αισθανόμαστε δυνατοί, ο καθένας από εμάς….

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι πέρασε το δικό σας Φως  μέσα από τις εδώ συχνότητες και είμαι σίγουρη ότι θα περάσει και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας, σε πάρα πολύ κόσμο , όπως πέρασε και σε εμένα, για να πάρουν την πυξίδα Φωτός στα χέρια τους….

Κύριε Κατσίβελε, με πολύ μεγάλη μας χαρά θα θέλαμε να σας δούμε από κοντά σαν <<πρεσβευτή  Φωτός>>, εδώ στη μικρή μας πόλη, γιατί πραγματικά αυτή η θετική σας ενέργεια, η θετική σας σκέψη και το Φως που έχετε μέσα σας, χρειάζεται σε όλους μας………

 

ΕΡΑ-ΒΟΛΟΥ…………………….ΒΙΚΥ ΚΑΠΟΤΑ………ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

……….. Απ΄ ότι διάβασα στο τόσο ενδιαφέρον βιβλίο σας ήρθατε αντιμέτωπος και με καλά και με κακά στοιχεία και εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ από τις περιγραφές σας, από τον τρόπο που μας τα παρουσιάζετε….. Το βιβλίο σας μου άρεσε πάρα πολύ, θα πω τη γνώμη μου ανεπιφύλακτα, για να το προτείνω και στους ακροατές μας………

Π. Κ. :  -Ευχαριστώ για την τιμή που μου  κάνατε να μελετήσετε το βιβλίο μου, να διαβάσετε στους ακροατές μας αποσπάσματα και να το παρουσιάσετε τόσο θερμά. Είναι ιδιαίτερα σημαντικά για μένα γιατί επικοινωνώ με τους ακροατές μας μέσω μιας θεολόγου, πληροφορήθηκα ότι έχετε σπουδάσει Ποιμαντική Κοινωνική Θεολογία και έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα και το βιβλίο μου οι ερωτήσεις σας, η αποδοχή σας και ο ιδιαίτερος και θερμός τρόπος που το προτείνετε….

Δ.: -Ήρθατε σε επαφή με φοβερές μορφές και τα περιγράφετε με πάρα πολύ ωραίο τρόπο. Κεφάλαια σταθμοί στο βιβλίο σας  είναι και οι ανάλογοι αυτοί σταθμοί της ζωής σας  (εδώ η δημοσιογράφος αναφέρει τα περισσότερα κεφάλαια του βιβλίου)……

Το Μάτι είναι από τα συγκλονιστικά σας κεφάλαια, κύριε Κατσίβελε, υπάρχουν όμως και άλλα, όπως αυτό της Κατάρας,  με την αληθινή ιστορία του γνωστού πρωταγωνιστή του θεάτρου και του κινηματογράφου, με το οποίο σας διαβεβαιώνω ότι εγώ συγκλονίστηκα, αλλά και ποιο να εξαιρέσω;…………

 

ΡΑΔΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ………ΖΗΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ……….ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

…..Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που έχει να κάνει με ταξίδια ζωής ,με όνειρα, με προσδοκίες…., είναι μια αφετηρία για να ταξιδέψουμε συνειδητά στη ζωή μας ΄΄Με πυξίδα το Φως΄΄ …….. Μια διαδρομή πραγματικά βιωμένη, μας υπόσχεται έναν δρόμο διαφορετικό μέσα στο Φως …….Τα μηνύματα πολύ βαθύτερα μιας απλής αναζήτησης… μαθήματα ζωής και μάλιστα μιας καλύτερης ζωής…… Ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο…..

 

ΕΡΑ- ΖΑΚΥΝΘΟΥ……..  ΜΙΜΙΚΑ ΠΑΡΘΥΜΟΥ………..ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

…………Παρουσιάζουμε το εντυπωσιακό σας, βιβλίο κύριε Κατσίβελε και ελπίζουμε, σε τούτη την κατάσταση κατάθλιψης όλων των Ελλήνων η θετική σας ματιά να βοηθήσει καθώς και η σιγουριά σας ότι το Φώς και το καλό θα κάνουν το έργο τους και θα επικρατήσουν στο τέλος…………… Μακάρι λοιπόν όπως μας λέτε οι Έλληνες και η Ελλάδα να ξαναγίνουμε φάροι Φωτός, αφού επιμένετε ότι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε και να απλώνουμε τα χέρια μας όχι για επαιτεία όπως γίνεται σήμερα, αλλά όπως θα θέλατε για υπηρεσία στο συνάνθρωπό μας και στον πλανήτη, η για προσευχή και διαλογισμό ……………………. 

ΕΡΑ – ΠΑΤΡΑΣ……….  ΜΑΡΙΑ  ΣΟΦΟΥΛΗ…………..ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

…………. Στο βιβλίο σας δίνετε ιδιαίτερη έμφαση στο Φως, στο Φως της Ψυχής, μας λέτε ότι όλα εμπεριέχουν πνεύμα και ότι δε διαχωρίζετε η ύλη από το πνεύμα και ότι όλοι είμαστε κύτταρα ενός τεράστιου οργανισμού και άλλα πολύ ενδιαφέροντα... Στην καθημερινότητα πόσο βοηθάει τον απλό άνθρωπο αυτή η προσέγγιση η πνευματική;..

…..Συνεχίζουμε την κουβέντα μας, που είναι πολύ ενδιαφέρουσα και στο δεύτερο μέρος της εκπομπής μας ΄΄Ατζέντα Πολιτισμού με τον κύριο Πάρι Κατσίβελο, για το βιβλίο του ΄΄Με πυξίδα το Φως΄΄ που είναι πράγματι μια πορεία στο Φως της Ψυχής και ένας ύμνος στο Δημιουργό και στη δημιουργία, αλλά και μια προτροπή για θετική σκέψη και αντιμετώπιση των καθημερινών μας δυσκολιών………. Και ελπίζω με την κουβέντα που κάναμε σήμερα πολλούς να προβληματίσαμε και να αφυπνίσαμε…….

Είμαι σίγουρη ότι οι εμπειρίες που μοιραστήκατε μαζί μας αλλά κυρίως το υλικό του βιβλίου σας  θα βοηθήσει τους ακροατές και τους αναγνώστες του να ανιχνεύσουν  και να βιώσουν τις ΄΄συνθήκες τους΄΄ όπως λέτε και σεις με νέα ματιά, αλλά και να τους ανοίξουν ορίζοντες για διαφορετικές και πιο πνευματικές διαδρομές…….  

 

ΕΡΑ- ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ…….ΕΥΑ ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΗ………….ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ                                     

…….Το πόνημά σας μας φέρνει κοντά, με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, σε όλη αυτή την αναζήτηση που ορισμένοι μόνο άνθρωποι τολμούν να κάνουν, αλλά ενδιαφέρει πιστεύω σήμερα πάρα πολλούς από εμάς…. Κύριε Κατσίβελε, μου αρέσει η απάντησή σας ότι δεν υπάρχουν όρια, τα όρια τα θέτουμε οι άνθρωποι, δεν υπάρχει Ανατολή και Δύση και ότι δεν πρέπει να μένουμε σε διαχωριστικότητες, ΄΄Εν τα πάντα και τα πάντα Εν΄΄,  γράφετε και λέτε, σίγουρα δεν πρέπει να διεκδικούμε την αυθεντία στην προσέγγιση και κατανόηση του Θείου, αφού ο Θεός  αγαπά το ίδιο όλα του τα παιδιά ……….Δεν είναι αλλού τα πνευματικά,  στη κάθε στιγμή της ζωής μας μπορούμε να επιλέγουμε αν θέλουμε να πορευόμαστε στο Φως...

Μου αρέσει που δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία για να είμαστε δεκτικοί σ΄ αυτό, ωστόσο πέστε μας πως μπορούμε να βοηθηθούμε απέναντι στις οντότητες που αντιπαλεύουν το Φώς, γιατί υπάρχουν κι αυτές και όχι μόνο όσες το συνδράμουν,  η προσευχή, η επίκληση του Θείου και του φωτός είναι αρκετά; ….. Κύριε Κατσίβελε θα ήθελα να  διαβάσετε για τους ακροατές μας, αν μπορείτε κάποιες αράδες από το όμορφο και τόσο εντυπωσιακό βιβλίο σας, με αυτή την ιδιαίτερη θέρμη που έχετε στη φωνή σας …. Αν γίνεται θα παρακαλούσα από το κεφάλαιο <<Το καντηλάκι του πατέρα μου>>, γιατί με άγγιξε ιδιαίτερα….

Μας προτρέπετε προς το Φως, μας στηρίζετε με το υλικό του βιβλίου σας σ΄ αυτή τη διαδρομή και μας δίνετε απαντήσεις σε ερωτήματα που πιστεύω όλους μας απασχολούν μ΄ αυτό τον ιδιαίτερο απλό και απόλυτα πιστευτό τρόπο. Ταξίδεψα με το βιβλίο σας, όπως πιστεύω ότι θα ταξιδέψει και ο αναγνώστης στις ΕΣΩ και ΑΝΩ  χώρες….. Σας ευχαριστώ πολύ για τη ζεστή και πολύτιμη ραδιοφωνική συνομιλία μας αλλά και για την υπέροχη εμπειρία της ανάγνωσης…. 

 

ΕΡΑ- ΚΑΒΑΛΑΣ………ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ……..ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

 … Δ. - Η  πρόσφατη δημιουργία σας το βιβλίο ΄΄ Με Πυξίδα το Φως΄΄ είναι και ο λόγος της επικοινωνίας μας… Θα πρέπει να πούμε στους ακροατές μας ότι είστε, ότι κατάγεστε  απ΄ την περιοχή μας……. Και μόνο από τη λέξη πυξίδα καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ταξίδι….. Είναι όντως πολλά και ενδιαφέροντα όλα αυτά με τα οποία ασχολείστε στο βιβλίο σας και καταλαβαίνω και το ενδιαφέρον που έχουν όλες αυτές οι αληθινές ιστορίες για το κοινό αλλά και τους λόγους που αυτό το βιβλίο αρέσει και δείχνει ο κόσμος μια προτίμηση… Απευθύνεται σε όλους τους συνανθρώπους μας, σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους, είναι μια βιωματική πορεία, ένα ταξίδι ζωής, ένα ταξίδι εκπαίδευσης….. όλα τα γεγονότα είναι απόλυτα αληθινά, είναι τοποθετημένα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο… Είναι βιβλίο που προτρέπει στη συνδημιουργία μας στο Φως, μιλά για αφύπνιση, για θετική σκέψη. Οι νέες γενιές είναι ποιο ανοικτές σε τέτοιου είδους καλέσματα και προτάσεις…. Διαχέεται Φως πνευματικό στον πλανήτη μας… Στη θέση της κάθε αρνητικής σκέψης μπορούμε να έχουμε ένα όραμα Φωτός, Αγάπης, Δικαιοσύνης…. Ναι υπάρχει πνευματική ζωή, ναι υπάρχει πνευματικός κόσμος, υπάρχουν κόσμοι μέσα στους κόσμους, υπάρχουν άλλες διαστάσεις… Θα θέλαμε να έχουμε την ευκαιρία μιας παρουσίασης του ενδιαφέροντος βιβλίου σας στην περιοχή μας….

 

ALPHA RADIO  (ALPHA MEDIA GROUP, Kαβάλα) ….ΣΙΣΣΥ ΑΚΟΚΚΑΛΙΔΟΥ…ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

………….Τις συναρπαστικές αυτές διαδρομές  και το περιπετειώδες οδοιπορικό στον εσωτερισμό και τους αθέατους κόσμους περιγράφει γλαφυρά ο συγγραφέας, με τρόπο θαυμαστό  τόσο που όταν άρχισα την ανάγνωση του βιβλίου του δεν μπορούσα να σταματήσω ……….. Την πρώτη μέρα που ήρθε το βιβλίο σας στα χέρια μου από το σταθμό, διάβαζα όλη τη νύχτα ..…..Ιδιαίτερα το κεφάλαιο <<Ο παππούς Αντώνης  και το θεριό της κόλασης>>, αλλά και <<Η Κατάρα>>, <<Το Μάτι>>, <<Οι Άγγελοι>>,….

Αλήθεια θέλω να τα αναφέρω όλα…………

Νοιώθω αληθινά  συγκλονισμένη αλλά και πολύ τυχερή που μπόρεσα να ταξιδέψω μαζί σας κύριε Κατσίβελε,

….σ΄ αυτούς τους θαυμαστούς κόσμους του Φωτός και της ψυχής….. Το συγκλονιστικό με το βιβλίο σας είναι ότι είχα τη βεβαιότητα απ΄ την αρχή ως το τέλος ότι όλα όσα γράφετε είναι η απόλυτη αλήθεια, τουλάχιστον η αλήθεια σας και ότι υπάρχουν μέσα μας και γύρω μας κόσμοι που ακόμα σε κάποιους από εμάς είναι άγνωστοι.,….. ότι  εν πάση περιπτώσει ζήσατε αυτά τα μαγικά γεγονότα στην μακρά πορεία της έρευνάς σας στους ορατούς και αόρατους κόσμους  και ότι όσες περιπέτειες από τις μάχες του Φωτός και του σκότους μας αναφέρετε είναι αληθινές.

Με το βιβλίο σας μπόρεσα να γνωρίσω κόσμους για μένα άγνωστους μέχρι τώρα ………, αλλά μου δόθηκαν και απαντήσεις σε ερωτήματα υπαρξιακά…… Το προτείνω ανεπιφύλακτα σ΄ όλους τους ακροατές μας……………….

 

ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 

   ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥ-ΛΟΓΗΜΕΝΑ: Τα κεφάλαια του βιβλίου μου “Με Πυξίδα το Φως”

Ας εξηγηθώ/

Τα Δώρα/

Ο Ανώτερος Εαυτός μου/

Ο Βροχοποιός/

Αρνητικές Ενέργειες/

Αυτόματη Ζωγραφική/

Πρόσγειες Ψυχές/

Άγγελοι/

Το Χαστούκι/

Τα Πεσίματα/

Άλλες Βιώσεις- Το Κάρμα/

Τα εκ των “Άνω” Μηνύματα και η Τρικυμία εν τω Κρανίω μου/

Τα Διάμεσα/

Ο Παππούς Αντώνης και το Θεριό της Κόλασης/

Τα Όνειρα/

Η Δύναμη του Νου/

Η Δήναμη του Λόγου/

Το Μάτι/

Η Κατάρα/

Η Μαγεία/

Και Άλλες Οχλήσεις-Οι Θεραπείες τους/

Ο Γέρων Παϊσιος/

Πατήρ Πορφύριος/

Βραζιλία-Οι Δύο Ζοάο/

Πάολο Νέτο-Μπρούνο Γκρένινγκ/

Οι Αρρώστιες/

Αντίσταση Πεδίου-Επαναληπτικές Εγγραφές- Κραδασμική Ταυτότητα/

Το Καντηλάκι του Πατέρα μου/

Η Παναγία/

Το Άκτιστο Φως/

Τα Στοιχεία και οι Άγγελοί τους/

Ο Χρόνος που Τρέχει/ Σύμπαν Θαυμάτων.

-429 σελίδες-34 κεφάλαια, γεμάτα Αλήθειες και Ντοκουμέντα για την ύπαρξη των άλλων διαστάσεων, γεμάτα λυτρωτικές απαντήσεις και λύσεις σε ερωτήματα υπαρξιακά που μας βασανίζουν.

ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΛΙΒΑΝΗ: 210-3661214, ΧΩΡΙΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, Ή 
www.livanis.gr

 

Το κατάλληλο βιβλίο τη κατάλληλη στιγμή μπορεί να σώσει. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα manual ζωής . Αποκτήστε το .

 

ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΛΙΒΑΝΗ: 210-3661214, ΧΩΡΙΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, Ή

www.livanis.gr

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

 

ΜΙΚΡΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ

«Με Πυξίδα Το Φως»

ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ – ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

 ΠΑΡΙ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟΥ

 

 

ΤΑ ΔΩΡΑ                (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)     

………………..Με τα χρόνια και με τις εκ-παιδεύσεις της καθημερινότητας, σε περιόδους μεστές ζυμώσεων και δυσκολιών, που στην αναμέτρηση μαζί τους μου φαινόντουσαν αβάσταχτες και αξεπέραστες, έμαθα να αρκούμαι στα υποτυπώδη, να χαίρομαι με τα ελάχιστα, να αναγνωρίζω και να απολαμβάνω όσα κάποτε θεωρούσα δεδομένα, βασικά ή ασήμαντα. Τελικά οι πέριξ και εντός μου συνθήκες έκαναν θαυμάσια τη δουλειά τους…………….. Δέχομαι ευχαρίστως όσα δώρα επιτρέπει το καρμικό μου πρόγραμμα να μου προσφερθούν εκ των άνω ή και όσα η ελαχιστότητά μου κερδίζει. Ευχαριστώ βαθύτατα γι’ αυτά. Τα λαμβάνω, τα αναγνωρίζω, τα δηλώνω και ευγνωμονώ………….

 

Ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

………….Οι τεχνίτες  της Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.) ήρθαν.  

-Μόνο αν δούλευαν εργαλεία και μηχανήματα δύο εργοστασίων θα πέρναγε τόσο μεγάλο φορτίο. Πλάκα μας κάνετε; Εδώ είναι όλα λειωμένα»…………

………..Δεν ξαναπροσπάθησα. Ήμουν σίγουρος ότι κάτι δεν γινόταν καλά, κάτι δεν ήξερα. Οι απόψεις των φίλων αναζητητών αντικρουόμενες. Σίγουρα ήταν μια πολύ μεγάλη οντότητα και δύναμη αυτή που μου έκανε την τιμή, σίγουρα δεν ένιωθα ότι κάτι με απειλούσε, ένιωθα ήρεμος, αλλά ίσως δεν είχα την ψυχραιμία να συνεχίσω μετά τη συσκότιση……………

Ζητούσα επίμονα να δω Αγγέλους και Αρχαγγέλους ή άντε και Αγίους, είχα κολλήσει όμως στους Αρχαγγέλους και με εμμονή στον Ανώτερο Εαυτό μου.

         Σήμερα γνωρίζω ότι το καλοκάγαθο, τεράστιου μεγέθους και δύναμης πνεύμα που μετά την προσευχή μου προσκάλεσα, στη νεανική ερευνητική μου ανωριμότητα το φθινόπωρο του 1978 δεν ήταν ο Ανώτερος Εαυτός μου αλλά κάποτε υπήρξαμε μαζί πολύ μακριά στον χρόνο αλλά και στον χώρο, σαν μέλη της ίδιας ψυχικής ομάδας. Δηλαδή σε κάποια συγχρονικότητα είχαμε την ίδια θεία πηγή, τον ίδιο Ανώτερο Εαυτό. Λαμβάναμε ενέργεια ζωής απ΄ το Θεό, απ΄ την ίδια προβολή του, απ΄ την ίδια κατιούσα ακτίνα του μέσω του Ανώτερου Εαυτού μας.  Συμβαδίσαμε, συνεργαστήκαμε, συνυπήρξαμε στο άγιο έργο του Φωτός, σε άλλους κόσμους πολύ περισσότερο ανεπτυγμένους πνευματικά απ τον όμορφο πλανήτη μας. Γνωρίζω ότι προσφερθεί εθελοντικά και αιτήθηκε να αναλάβει την υπηρεσία του οδηγού μου για πολύ μικρή περίοδο της ζωής μου με μεγάλες ανατροπές και καταιγίδες. Μέσα απ το χαμηλοκραδασμικό πεδίο του αγώνα μου που βρισκόμουν βυθισμένος, δεν μπορούσα να αντιληφθώ αυτή τη συμπόρευση, εποπτεία ή συμπαράσταση. Πάντως εκ των υστέρων  ευχαριστώ.

       Σήμερα γνωρίζω επίσης το όνομα του Ανώτερου Εαυτού μου. Ξέρω ότι μοιάζω μορφικά με τον Α.Ε. και μακάρι να μπορέσω να προσεγγίζω τις χάρες και τις ποιότητές του όσο βρίσκομαι εδώ στην ύλη. Δεν χρειάστηκε καμία υπεράνθρωπη ή δραματικά εντυπωσιακή προσπάθεια να τον γνωρίσω. Όταν έπρεπε, ήρθε η πληροφορία από πηγή αξιόπιστη και την καλοδέχτηκα. Όλα στο χρόνο τους. Σίγουρα πρέπει πρώτα να στεκόμαστε όρθιοι, μετά να μάθουμε να περπατάμε κι αργότερα να τρέχουμε.

Όλα στην ώρα τους………………………

 

 

Ο ΒΡΟΧΟΠΟΙΟΣ             (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

…………Έβαλε ένα ούζο με παγωμένο νερό και μπόλικα παγάκια, όπως του άρεσε. Συγκεντρώθηκε, κοίταξε προς τον ουρανό και μετά έσκυψε τρυφερά στα φυτά του. Το πολύ σε δυο -τρία λεπτά τα φυτά άρχισαν να λικνίζονται, αργά, ήρεμα, και 'γώ ένοιωθα στο πρόσωπο και στα μαλλιά μου ένα διακριτικό, γλυκό αεράκι. Άρχισε να φυσά μαλακά, δροσιστικά και συνεχώς. Πήρα ανάσα. Δεν πίστευα στα μάτια μου.

       - “Μη μου πεις ότι το έκανες εσύ αυτό!”

       - “Εσύ τι λες;”

     - “Αποκλείεται! Είναι τυχαίο. Απλά φύσηξε. Είναι μεσάνυχτα. Είναι η δροσιά της νύχτας.”

       - “Ναιαι; και πριν από δύο λεπτά γιατί αυτή η δροσιά δε σε δρόσιζε;”

       - “Έλα ρε Γιώργο, σταμάτα, δεν μπορεί...” 

          Η έρευνά μου και η αναζήτησή μου περί το “υπερφυσικό”, είχε αρχίσει από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά τώρα έβλεπα κάτι υλοποιημένο, και μάλιστα κατά παραγγελίαν.

       - “Γιώργο σταμάτα. Θ' αρχίσω ν' αγριεύομαι.”

       - “Τι να σταματήσω;”

       - “Αυτό.”

       - “Γιατί δεν το σταματάς εσύ;”

       - “Πώς;”

       - “Όπως νομίζεις.”

       - “Δηλαδή;”

      - “Πες του απλά, με ευγένεια και παρακλητικά να σταματήσει.” To   έκανα. Δεν άλλαξε τίποτα.

       - “Βλέπεις ότι ήταν τυχαίο;”

     - “Βλέπεις ότι δεν πιστεύεις στον εαυτό σου και στη δύναμή σου;” μου απάντησε. “Να το πεις και να το πιστεύεις, να το νιώθεις.”

             Συγκεντρώθηκα, προσευχήθηκα πρώτα και μετά ζήτησα αυτό που νόμιζα ότι θέλω. Σε λίγα δεύτερα ο αέρας σταμάτησε, αλλά εντελώς. Τώρα πράγματι δεν κουνιόταν φύλλο. Είναι τυχαίο σκέφτηκα. Τώρα σε λίγο θα φυσήξει πάλι. Είναι φυσικό να δροσίζει λίγο μες  τα μεσάνυχτα, και μάλιστα παροδικά το καλοκαίρι.  Μιλούσαμε , εγώ ροκάνιζα το χρόνο περιμένοντας. Τίποτα.

        - “Λοιπόν;” με ρώτησε.

        - “Τι λοιπόν;”

        - “Τι λες για όλα αυτά;”

        - “Αλήθεια, εσύ το έκανες;”

        - “Αλήθεια, και συ. Ειδικά το σταμάτημα.”

        - “Ορκίζεσαι;”

        - “Στα ντολμαδάκια που μου έστειλε η μαμά σου προχθές.”

        - “Έλα ρε Γιώργο, σοβαρέψου.”

     - “Σοβαρός είμαι.”  Και΄ γω σοβαρός ήμουν σκεφτόμουν, αλλά έπρεπε  να βεβαιωθώ.

        - “Τότε σε παρακαλώ ξανακάν΄ το για να πιστέψω,” του είπα.

       - “Μωρ΄ τι μας λες; Δεν παίζουν μ' αυτά τα πράγματα ,δεν το ξέρεις ; Τουλάχιστον εσύ διαβάζεις, ψάχνεσαι και πιστεύεις βαθιά στην ύπαρξη του Θεού.”

        - “Ναι, φυσικά και πιστεύω.”

        - “Άρα;”

        - “Άρα τι; Τι δουλειά έχει η πίστη μου με αυτό που έκανες λίγο πριν;”

        - “Όλα έχουν δουλειά, όλα είναι ένα.”

             Τον καληνύχτησα. Μας συνόδευε πάντα μέχρι έξω για να κλειδώσει από μέσα.  Στη σκάλα μου λέει:

       -Σήμερα έτσι κι' αλλιώς δεν κοιμηθήκαμε, αύριο όμως, που θα έχουμε εγγραφή στην ΥΕΝΕΔ και θα ξεμπερδέψουμε νωρίς, θα σ' επισκεφτώ.

        - “Να 'ρθεις.”

        - “Στον ύπνο σου, εννοώ. Τι ώρα θες;”

        - “Μην κάνεις τίποτα και με τρομάξεις, έτσι;”

        - “Τι ώρα θες;” Δεν ήξερα αν τον πίστευα, αν ήθελα ή όχι, αλλά ήξερα σίγουρα ότι με έτρωγε η περιέργεια.

        - “Δύο παρά τέταρτο,” του απάντησα πειράζοντάς τον.

        - “Ok, ραντεβού κυρίων δύο παρά τέταρτο.”

              Την επόμενη μέρα είχα σχεδόν ξεχάσει όσα είπαμε. Κοιμήθηκα κανονικά λίγο  μετά τα μεσάνυχτα. Κάποια στιγμή, ένα κρύο κύμα με διαπέρασε, και ανατρίχιασα έντονα, ένοιωθα όλες τις τρίχες μου σχεδόν όρθιες. Ξύπνησα -“Τι έγινε;” Αναρωτήθηκα. Άναψα το φώς. Το παράθυρο ήταν κλειστό πάντα, για να μην ακούω το θόρυβο του δρόμου. Είδα την ώρα. Δύο παρά τέταρτο!!! Θυμήθηκα το ραντεβού μας.

                Απέφευγε πάντα να μου πει λεπτομέρειες, στις ερωτήσεις μου απαντούσε περίπου με κάτι σαν “αν ήξερα εγώ τόσα πράγματα που ξέρεις εσύ”, ή “αν είχα διαβάσει τόσο”, ή ακόμα “τι τα ψάχνεις μωρέ, εσύ ξέρεις πιο πολλά!”

          Μετά από περίπου δυο χρόνια, η Χ., που ήταν ακόμα η αγαπημένη του, μου εξομολογήθηκε ότι ο Γιώργος της “έκανε βροχή”. Δεν πίστευα στ' αυτιά μου.

      - “Δηλαδή πώς;” της έλεγα, “δεν μπορεί, πες λεπτομέρειες”. Είχαν πάει μία ερωτική έξοδο, έφαγαν τις μαριδούλες τους, ήπιαν τα ουζάκια τους και με το σαράβαλο του Γιώργου βρέθηκαν να ρεμβάζουν σ' ένα δάσος.

       - “Τι θες να κάνω για σένα;”

       - “Τίποτα. Να μ' αγαπάς.”

       - “Σ' αγαπώ. Γι' αυτό πες, τι θες.”

     - “Τίποτα.” Και στο πες, δεν λέω, τη ρωτά -“Να σου κάνω βροχή”; Και την έκανε. Και μάλιστα δεν έκανε βροχή, έκανε καταιγίδα. Μόνο λίγα μέτρα γύρω απ' το αυτοκίνητο, πουθενά αλλού...

               Στο δεσμό του αρκετά χρόνια αργότερα, με την Ε. γνωστή πρωταγωνίστρια του θεάτρου μας, έκανε το ίδιο. Οι λεπτομέρειες ήταν μοναδικές, τώρα πια απ' τον ίδιο.

        - “Τόσα χρόνια αδέλφια και μία βροχή δεν μου έκανες! Του παραπονέθηκα.”

        - “Και ούτε πρόκειται να σου κάνω;”

        - “Γιατί, δεν είμαστε φίλοι;”

        - “Αδέλφια...”

        - “Άρα;”

        - “Άρα τι;”

        - “Δεν θα μου κάνεις βροχή;”

        - “Όχι.”

        - “Γιατί;”

        - “Πάμε για δουλειά.”

                Επανέλαβα το αίτημά μου πολλές φορές . Ο Γιώργος γελούσε.

        - “Άσε ρε, αυτό το κάνω για τις γυναίκες, και όχι για όλες, για μια-δυο, εκλεκτές.”

        - “Αέρα πως μου 'κανες;”

        - “Άλλο αυτό.”

        - “Πώς άλλο;”

      - “Άλλο σου λέω. Εσύ είσαι φίλος. Μου δίνεις και σου δίνω. Δεν θες να με κουράσεις φυσικά.”

         - “Όχι.”

         - “Ε άστο τότε.”

              Το άφησα. Ένα βράδυ μετά από ολοήμερο μάθημα ορθοφωνίας στην ΕΡΤ, στους εκφωνητές και δημοσιογράφους, ήρθε απ' το σπίτι μου στα Εξάρχεια.

         - “Ξεθεώθηκα. Μου βάζεις ένα ουίσκι;” μου λέει. Του έβαλα.

         - “Πάμε καμιά βόλτα να ξεθολώσω;”

       - “Πάμε.” Μπήκαμε στ' αμάξι του και ξαμοληθήκαμε. Η κουβέντα με το Γιώργο ήταν απόλαυση. Γελάσαμε πολύ με τις μιμήσεις και τη σάτιρα που έκανε σε πρόσωπα γνωστά. Είχαμε βρεθεί σ' ένα βουνό σε προάστιο της Αττικής.

         - “Θες να σου κάνω βροχή;” To σκέφτηκα. Μου είχε περάσει λίγο η περιέργεια.

         - “Άσε, αφού είπες ότι κουράζεσαι όταν το κάνεις.”

         - “Ε και; Εδώ κουραζόμαστε για κάτι ψωροδεκάρες όλη μέρα και για το φίλο μας!”

             Συγκεντρώθηκε για αρκετή ώρα. Τα εκφραστικά και εξόφθαλμα μάτια του είχαν κοκκινίσει. Πήγα να του πω “άσε μην ταλαιπωρηθείς”. Με διέκοψε με νεύμα. Ήδη είχε αρχίσει να ψιχαλίζει. Προσπαθούσα με δέος να καταλάβω, να δω, να βιώσω. Σύντομα έριχνε με το τουλούμι. Ακουγόταν στη λαμαρίνα του αυτοκινήτου η έντονη μελωδία της. Τα τζάμια του αυτοκινήτου είχαν θολώσει. Ο Γιώργος συνέχιζε να είναι βαθειά συγκεντρωμένος. Δεν ξέρω πόση ώρα ήμασταν εκεί. Δεν ξέρω πότε μου μίλησε και πώς, αφού εγώ δεν τολμούσα να τον ενοχλήσω, αλλά ούτε και να κουνηθώ Πάντως όταν σταμάτησε η βροχή άρχισε να με πειράζει με αγάπη και να γελά. Φανερά κουρασμένος όμως.

       - “Τώρα χρωστάς γαύρο και ούζο ή άντε φυστικάκι και ούζο στη σοφίτα.” Έτσι κι έγινε.

Αυτή ήταν η συμπόρευσή μου με το φίλο και συνοδοιπόρο “εν τω Φωτί’’ Γιώργο Γεωργιάδη, με πολλές όμορφες, ανθρώπινες, δημιουργικές στιγμές και πολύ εντυπωσιακή για μένα τότε αυτή της άμεσης ανταπόκρισης του Στοιχείου του Νερού στην πρόσκλησή του.

          Φυσικά σήμερα αν έβλεπα την ανταπόκριση  ενός στοιχείου σε κάλεσμα και την εκδήλωσή του, με πολλή αγάπη και σεβασμό, θα εξέπεμπα ευχαριστήρια προσευχή και επίκληση στον Άγγελο του Στοιχείου, στο Στοιχείο και στα Στοιχειώδη του, σ’ αυτές τις γλυκές, υπάκουες, συνειδητές και νοήμονες υπάρξεις, τις πρόθυμες πάντα να προσφέρουν εξυπηρέτηση, υπηρεσία και ζωή. Θα εξέφραζα την ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη μου, για λογαριασμό όλων των μελών της ανθρώπινης φυλής για την προσφορά του συγκεκριμένου στοιχείου, αλλά και των υπολοίπων στη δημιουργία και συνέχιση της ζωής. Αλλά πριν τριάντα και πλέον χρόνια!! Έψαχνα, γνώριζα θεωρητικά, λαχταρούσα να βιώσω, αλλά, μπροστά στην ''κατά παραγγελίαν'' εκδήλωση του θαυμαστού!!! ...Ίσως ακόμη δεν διαχειριζόμουν, τον νοητικό και συγκινησιακό μου εαυτό με την πρέπουσα ψυχραιμία. Η γνωστική πορεία, ακολουθείται βήμα-βήμα, και βιωματικά. Όχι με τρικ και με άλματα.

              “Παντί Πράγματι Χρόνος”

        Για τα Άγια Στοιχεία και τους Αγγέλους τους, καταθέτω το σεβασμό μου και για τον συνταξιδιώτη σ΄ αυτή μου τη βίωση και φίλο μου Γιώργο εκεί στις χώρες Φωτός που υπηρετεί στέλνω Φως, εκ του ταπεινού Φωτός εντός μου.

                                   

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΕΔΙΟΥ – ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ –

ΚΡΑΔΑΣΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ  (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

………………………«Έτσι που λεεες», το χρησιμοποιούσε τακτικά αυτό στο λόγο του.          «Τι είπαμε;»

«Τι είπαμε;» επανέλαβα. «Μμμ, να, ότι όλα όσα κάνουμε και λέμε υπάρχουν γραμμένα στα δεφτέρια, ότι έχουν δύναμη και δεν μπορούμε φρουστ να τα σβήσουμε, ότι αντιστέκονται, ότι...»

Με διέκοψε.

«Εντάξει, εντάξει, είσαι καλός μαθητής, το άλλο, το άλλο, πες μου».

«Ποιο άλλο;»

«Το άλλο που πρέπει να θυμάσαι».

Τον κοιτούσα με ορθάνοιχτα μάτια.

«Το άλλο, βρε  Παρασκευά, που θα λες συνέχεια από μέσα σου. Το ξέχασες κιόλας; Δεν μου υποσχέθηκες ότι θα το λες;»

«Ααα»  ψιλοξεφώνησα, με την παράφωνη παιδική μου φωνή στην πιο ψηλή κλίμακα του λα. «Το ξέρω, το ξέρω και το λέω συνέχεια: καλός, δίκαιος και δυνατός, καλός δίκαιος και δυνατός».

    Γέλασε με την καρδιά του επιβραβεύοντας. Ήταν το πρώτο μου μάντραμ ποιοτήτων, που επαναλάμβανα νοερά αλλά και φωναχτά σαν παιχνίδι.

Οι πολύτιμες πνευματικές συναντήσεις συνεχίστηκαν όταν μπορούσα να ξεφύγω απ’ τον έλεγχο των γονιών μου…..

 

…….. Το ισχυρό αποτύπωμα που είχε εγγραφεί από διάφορες αιτίες και ταλαιπώρησε τον εκπεσόντα άρχοντα παππού της, αφού ενδυναμώθηκε και ενισχύθηκε με τις περιπέτειες όλων των μελών της οικογένειας, δεν προτίθετο να παραδώσει τα κεκτημένα σε κάποια ρομαντική, στρατευμένη στο Φως απόγονο. Και φυσικά αντέδρασε……

…. Ένιωθα ότι με τη συνεχή προσευχή και τη διάθεση κάθαρσης ή την ελάχιστη συμβολή μου σ’ αυτήν, άρχισαν να ανακινούνται παλαιές και εφησυχασμένες δοσμένες συνθήκες χαμηλοδονητικές, που καλά και στέρεα κρατούσαν. Οι αναταράξεις των αντιδράσεών τους, γιατί ήθελαν να κρατήσουν τα κεκτημένα, προσέκρουαν σε μένα, που με τις αγαθές προθέσεις και τις δράσεις μου τις ξεβόλευα και τις αποδυνάμωνα……….

 

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ      (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

…….…«Τι έκανες, παιδί μου, τι έκανες;» άκουσα τον άγιο γέροντα στο τηλέφωνο δυο μέρες αργότερα, όταν του τηλεφώνησα σχεδόν σίγουρος για την αναχώρηση. «Κινδύνεψες, παιδί μου, κινδύνεψες. Βρε ευλογημένε, εδώ βλέπουμε τον εχθρό μας και δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα. Ποιον είχες απέναντί σου; Εντάξει, μπορεί να ήταν ένα μικρό εγρηγόριο*, ένα στοιχειό, ένας κραδασμός σχεδόν αμορφοποίητος, αποτέλεσμα κάποιας μαγγανείας κάποιου βρόμικου μυαλού, κάποιας αρνητικής σκέψης, αλλά αν δεν ήταν κάτι τόσο μικρό, κάτι τόσο ανοργάνωτο;»……………………

    «Βρε ευλογημένε, σε λυπήθηκε ο Θεός και η Χάρη Της η Παναγιά. Είδε ο τρελός τον μεθυσμένο και τον φοβήθηκε, βρε, είδε ο τρελός τον μεθυσμένο! Πού φωνάζεις παιδάκι μου, ποιον βρίζεις; Ποιος είσαι; Τι είσαι; Ένα τίποτα. Ξέρεις ποια τεράστια δύναμη μπορεί να αγκυροβόλησε, έτσι γιατί το ’θελε, γιατί έτυχε, γιατί την έστειλαν; Ξέρεις πόσες στρατιές μπορεί να ’χει μια κάποια τέτοια δύναμη, τζάμπα νταής, παιδάκι μου, τζάμπα και πολύ άστοχα»…….

«Δεν έγινε από νταϊλίκι σου λέω, γέροντά μου, δεν αποφασίστηκε. Από απελπισία, από τρέλα, από αδιέξοδο ναι, από νταϊλίκι όχι, απλά συνέβη».

«Είδαν οι Άγγελοι προστάτες την άγνοιά σου, σε σπλαχνίστηκαν και για τις ταλαιπωρίες σου και μπήκαν μπροστά, μπήκαν μπροστά σου λέω»……………

 

ΤΑ ΠΕΣΙΜΑΤΑ      (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

  ……….……Πρωτάκουσα για τα πεσίματα της γερόντισσας από την ίδια τον Οκτώβρη του '98, δεν είχα λόγους να αμφιβάλλω για τα λεγόμενά της, στο πίσω μέρος μυαλού μου όμως υπήρχε η σκέψη ότι ίσως να φταίει η ηλικία ή κάποιο πρόβλημα υγείας…..

    ………. … ..……Κανα δύο χρόνια αργότερα σε φιλική συντροφιά άκουσα τη Μαργαρίτα να μου λέει ακριβώς τα ίδια για κάποια ανεξήγητα πεσίματα…..

       …..Σε προάστιο του Παρισιού, βρέθηκε ένα σοβαρό ενορατικό άτομο, και όταν ξεκίνησαν κάποια "αγωγή" με μορφές καθαρισμών, έγινε ενσωμάτωση με την αλλόφρονα πνευματική οντότητα της γυναίκας που είχε παραμείνει στον τότε χρόνο, περίπου πριν 4 αιώνες, και στην τότε πραγματικότητα, αμετακίνητη. Κατεδίωκε δε τον σύγχρονο Παριζιάνο αδιάκοπα από τη στιγμή που μπόρεσε να αποκαταστήσει επαφή με την τώρα εκδήλωσή του.

        ……Εντελώς ανεξήγητα για μια κοινή προσέγγιση κατανόησης και με πολλές εξηγήσεις για μένα που είμαι ερευνητής, συνέβαινε κάτι στη ζωή μου που με είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. Κάθε μήνα την ημέρα της πανσελήνου ή με μία ημέρα διαφορά, δηλ. πριν ή μετά, έπεφτα στο δρόμο και ψιλοτραυματιζόμουν…….

….. Το χέρι του άρχισε να σφίγγει το δικό μου ολοένα και περισσότερο, τόσο που δεν μπορούσα πια να το αντέξω. Τα χαρακτηριστικά του τώρα είχαν σκληρύνει, γοργανάσαινε με θόρυβο σαν να βρυχάται, άρχισε να ιδρώνει, τα ρουθούνια του ανοιγόκλειναν. Κατάλαβα ότι κάποιος εκρηκτικός ένοικος υπήρχε εντός του. Η φωνή του έγινε σκληρή, έντονη, δραματική, αιχμηρή και τώρα απόλυτα επιθετική. Μου απευθυνόταν. Δεν καταλάβαινα τίποτα…..…. Οι πεντέξι εναπομείναντες πριν το μεσημεριανό φαγητό εθελοντές, ο φίλος μου Γιάννης Σακατζής και ο Κώστας Κ. που ήταν ακόμη εκεί πλησίασαν για να κάνουν ενεργειακή αλυσίδα……..

    …..Δεν καταλάβαινα λέξη από το τεράστιο δράμα που αφορούσε τη ζωή μου και ξετυλιγόταν μπροστά μου, δεν μιλούσα πορτογαλικά, δεν κατανοούσα, μόνο ένιωθα.

…… Η έξαλλη οντότητα βρήκε φορέα επιτέλους να εκφραστεί, ποιος ξέρει μετά από τόσες εκατονταετηρίδες και δεν σταματούσε. «Χωρίς χέρια, χωρίς χέρια, κοίτα πώς με κατάντησε, χωρίς χέρια». Και τώρα που βρήκε τα χέρια του ξενιστή του, έσφιγγε σαν μέγγενη, τράβαγε και τράνταζε τα δικά μου…..

..…..Ο θύτης μου είχε κολλήσει χρονικά στο γεγονός του τότε, στο γιατί και στο ότι τώρα έπρεπε να εκδικηθεί. Έλεγε ότι αυτό περίμενε, τόσον καιρό, τόσο μακρύ καιρό, και γι’ αυτό έψαχνε κάθε γωνιά της Γης, για να μην του ξεφύγω, γι’ αυτό περίμενε και παραφύλαγε τόσο πολύ στο σκοτάδι, αλλά δεν μπορούσε πριν να με πλησιάσει εκεί επάνω, αλλά ούτε και εδώ. Τώρα όμως ο δρόμος ανοίχτηκε, τώρα μπορούσε και αυτό έκανε……

…….Ο εκδικητής σιγά-σιγά μαλάκωνε, ο Πάολο τον οδήγησε πατρικά, με τη βοήθεια του Αντριάνο να καθίσει κάπου, ο ένοικος ακολούθησε υπάκουα, άλλωστε και το οίκημα-σώμα του Τζέφερσον που τον βοηθούσε να εκφραστεί, από την εκρηκτική ένταση και τις θεραπείες σχεδόν πέντε ωρών που προηγήθηκαν είχε εξαντληθεί….

……..Το εξημερωμένο θηρίο μέσα από το σώμα του Τζέφερσον κοίταζε με τα διάπλατα μάτια του Τζέφερσον και κοντανάσαινε με την ανάσα του. Ο Πάολο τον πήρε στην αγκαλιά του και κρατώντας στα χέρια του το κεφάλι του άρχισε πάλι να προσεύχεται, ο Αντριάνο ακολούθησε.

    Σα συνεχές μοτίβο επανάληψης ξεχωρίζαμε το Ντέους, το Σενιόρ που στα πορτογαλικά είναι Θεός και Κύριος, επίσης τα Ζεζούς και Κρίστο που σημαίνουν Ιησούς και Χριστός.

Η αλυσίδα των εθελοντών συνέδραμε ενεργειακά και με προσευχή, όλοι προσευχόμασταν για τον αδελφό μας. Ακούσαμε το Αμέμ και όλοι οι Έλληνες αναπέμψαμε Αμήν. Τώρα ο Πάολο του έδειχνε τα χέρια του και τον παρέδιδε στον άγγελο συνοδό του. Τον κατευόδωσε προς το Φως και την ειρήνη του Κυρίου. Το ίδιο κάναμε όλοι μας……..

 

ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ     (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

    Κρατούσαμε τις ανάσες μας. Είδα μια ανεπαίσθητη κίνηση του κεφαλιού της σαν να καλοωσόριζε κάποιους, χαμογέλασε, το στήθος της άρχισε να ανεβοκατεβαίνει έντονα, άπλωσε τα χέρια της και με τα γυμνά δάχτυλά της πήρε μεγάλες ποσότητες χρώματος. Το άπλωσε στο ρυθμό της μουσικής πάνω στο μουσαμά με μια απίστευτη για την ανθρώπινη αντίληψη ταχύτητα. Κι άλλο χρώμα, κι άλλο, ο πίνακας άρχισε να παίρνει μορφή. Τώρα και τα πινέλα χονδρά και λεπτά μπήκαν στο χορό, γραμμές και ορίζοντες, φωτοσκιάσεις και προοπτική.

    Ο πίνακας έτοιμος. Υπογραφή: Νταλί….. 

Το μέντιουμ γυρίζει δυο-τρεις φορές το μουσαμά πάνω στο καβαλέτο, αντιδρά με το κεφάλι της  ευγενικά, αλλά έντονα προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Είναι σαν να ακούει και να βλέπει συγχρόνως πολλές οντότητες. Τα μάτια της τώρα διάπλατα. Πιάνει το κίτρινο. «Όπα, το χρώμα μου» λέω μέσα μου. Αρχίζει φρενήρης ρυθμός. Σε περίπου τέσσερα λεπτά αλλάζει χρώμα, ρυθμό, ταχύτητα εναπόθεσης των χρωμάτων, λέει κάτι.

    Ο Αντρέ μεταφράζει: «Είναι όλοι εδώ, αυτόν τον πίνακα θα τον ζωγραφίσουν παρέα». Δεν χόρταινα να βλέπω τις αλλαγές στο πρόσωπο της Σολάνζ, στα χέρια της, στα δάχτυλα, στον άξονα του σώματός της. Για μένα που διδάσκω εξειδικευμένα εργαστήρια δραματικής τέχνης, αυτό ήταν μια επίδειξη πέρα ακόμα από τα ανύπαρκτα όρια του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, αυτού της έμπνευσης και της δημιουργίας…..

 

ΤΑ ΔΙΑΜΕΣΑ     (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

     ……..Ηταν μέντιουμ και μάλιστα τόσο δυνατό και γνωστό για την αποτελεσματικότητά του που ερχόντουσαν από μακριά για να τη δουν. Πολλοί Καβαλιώτες θα έχουν ακούσει από τους δικούς τους για την πασίγνωστη τότε Μηλιά. Φτάσαμε και εμείς στην Καβάλα……. …Δεν πήγα ποτέ να τη βρω ούτε όταν τέλειωσα το εξατάξιο τότε  γυμνάσιο, παρ΄ όλο που το έπαθλο ήταν τεράστιο για το δικό μας οικονομικό μέγεθος, ούτε όταν αντιμετώπισα δυσκολίες, δεν ξέρω γιατί. Την ευχαριστώ τώρα και στέλνω τις ευχές μου και φως αγάπης στην ψυχή της.

    …….Στο Λονδίνο πήγαινα τακτικά, με τους φίλους μου Πάνο και Γιώτα, κυρίως για να δούμε παραστάσεις και μουσεία…..

    ……Πήγα στη φίλη μου Ελένη στο Ρίτσμοντ και από εκεί κατευθείαν στη Mrs Joan Dewey, που οι φίλοι την φωνάζανε Jourin, σε μια συναίρεση των δύο ονομάτων της σε  περιοχή του Hampton Hill που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Midlessex………

Την υπηρεσία αυτή προς τους συνανθρώπους της την προσέφερε και σε κάποια εκκλησία που λειτουργούσε ως (γυναίκα) ιερέας, αλλά εμάς λόγω της γνωριμίας της με τη φίλη μου μας δέχτηκε ιδιαιτέρως……….

Στο τέλος της επικοινωνίας και αφού μας προσέφερε πάλι ζεστό τσάι, μου έφερε ένα μικρό πανεράκι και με παρακάλεσε να ρίξω μέσα λίγα sents, γιατί όταν παίρνεις πρέπει πάντα και να δίνεις κάτι. Απ΄ αυτό το πανεράκι που υπήρχε και στην εκκλησία της, μάζευε κάποιες λίρες και αγόραζε δωράκια για παιδιά σε φτωχοσυνοικίες του Λονδίνου.

Σε άλλο μου ταξίδι στο Λονδίνο, συνάντησα στην περιοχή Southsea του Hants τη Mrs Hilda Hollyman που και αυτή παρείχε κάποιο ανάλογο είδος εξυπηρέτησης- service…………

    …….Συμφωνήσαμε με τη Mrs Hilda να προσπαθήσει να μου κάνει τη δική μου επικοινωνία γραπτά δι΄ αλληλογραφίας, ώστε να έχω κάτι στα χέρια μου να μπορώ να το μεταφράσω………

    ……Στην Ελλάδα γνώρισα πολλά διάμεσα και με αρκετά απ΄ αυτά είχα αναπτύξει και φιλικές σχέσεις. Κρατάω μια επιφύλαξη για όσα έβλεπα και άκουγα και μιλάω στον αόριστο γιατί σήμερα υπάρχουν αξιόλογα άτομα που ασχολούνται σοβαρά με τον εσωτερισμό…….

    ……Τότε δεν μπορούσα ακόμη να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να ψυχομετρά με τόσες λεπτομέρειες, μέσα από ένα προσωπικό αντικείμενο και να αποκαλύπτει ή να προβλέπει γεγονότα. Είχα απέναντί μου μια υπέροχη γυναίκα, με καρδιά μικρού παιδιού, που μπορούσε να καταλάβει μονάχα την καλοσύνη και μονάχα μέσα από την καλοσύνη. Το καρμικό της πρόγραμμα της είχε στερήσει τη φυσική όραση αλλά το σύμπαν της χάρισε την όραση της ψυχής και έτσι μπορούσε να «βλέπει» σε πολλά επίπεδα, σε πολλές διαστάσεις……..

     ……Δηλαδή ότι «…γυμνάζομαι στην απεριόριστη υπομονή και την αγάπη άνευ όρων για όλα τα όντα…» ή ότι «…βρίσκομαι σε πρόγραμμα πολύ εντατικής εκγύμνασης για την απεριόριστη υπομονή και την άνευ όρων αποδοχή και αγάπη μου, για όλα τα όντα, όποια και όπως είναι και ότι και αν μου έχουν κάνει. Αυτό με άλλα πολλά και δύσκολα είναι ένα από τα γυμνάσματα που επέλεξα πριν περάσω στην ύλη, προγραμματισμένο από περασμένη μου βίωση...»

Στο εδώ μου κομμάτι, οι πληροφορίες αυτές, δεν άρεσαν καθόλου, θεωρητικά μπορούσα να τις δεχτώ, αλλά όταν βίωνα γεγονότα επαναστατούσα, ένοιωθα αδικημένος ή και εξοργισμένος με τον πρόγονο εαυτό και όλα αυτά τα γυμνάσματα που επέλεξε, να μου φορτώσει στις λεπτεπίλεπτες ενεργειακά πλάτες μου…….

Η κυρία Χ είχε και ένα άλλο χάρισμα, μπορούσε να βλέπει την αλήθεια των ανθρώπων και να ακούει τις σκέψεις τους……..

     …….Την άκουγα σχεδόν μαγεμένος, αλλά δεν ξέχασα και τον σκοπό της ιδιοτελούς επίσκεψής μου.

Θεωρώ ένα ιδιαίτερο είδος διαμεσότητας αυτό που προσφέρθηκε στην άγια αυτή γυναίκα, γι αυτό το καταθέτω………..

 

ΤΑ ΕΚ ΤΩΝ <<ΑΝΩ>>  ΜΥΝΗΜΑΤΑ…. ΚΑΙ Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΤΩ ΚΡΑΝΙΩ ΜΟΥ

(<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

 ………………Μια καλή μου φίλη και συντροφιά των νιάτων μου, στις εσωτερικές μου  ανησυχίες  με οικονομικό μέγεθος δυσανάλογα, τεράστιο σε

         σχέση με το δικό μου, είχε καλέσει απ΄ την ένωση Πνευματιστών της Αγγλίας

        ένα μεγάλο όνομα του χώρου, που ήταν και ψυχολόγος.

        Γύρω στο φθινόπωρο του 1989, στο σπίτι της σε προάστιο της Αθήνας

        συνάντησα τον διαπρεπή πνευματιστή………

                    Με τη διαδικασία της ύπνωσης και των υποκειμένων αλλά και του

           πνευματιστή, ο οποίος προχωρούσε και σε ενσωμάτωση, με τα υποκείμενα,

           μαθαίναμε λεπτομέρειες που αφορούσαν στην οικογένεια και στην πορεία και διαδρομή

           τους πάνω στη γή όσες φορές «συνεργάστηκαν» καρμικά, είτε ως μέλη της ίδιας

           οικογένειας ή απλά ως συμπρωταγωνιστές του σεναρίου τους………

  -΄Οπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και συ έχεις εκπέμψει  σε κάποιες βιώσεις σου, δυσαρμονία. Αυτή σύμφωνα με το Νόμο, πρέπει να καθαρθεί μονάχα από σένα τον ίδιο. Την εξιλεώνεις μέσα από καθημερινές εσωτερικές κυρίως, αλλά και από περιβαλλοντικές δυσκολίες και ταλαιπωρίες και έτσι την απελευθερώνεις. Αλλά και μετουσιώνεις ενέργειες, γιατί είσαι άτομο του Φωτός.

…..Ο ΄Αγγλος γελά καλόκαρδα.

-    Τι να σου πω, μπορείς να προσπαθήσεις, άλλωστε καθημερινά αυτό δεν κάνουμε όλοι μας, στο εξωτερικό ορατό περιβάλλον ή στον αόρατο, αλλά και στον εσωτερικό μας κόσμο; Πάντως να νοιώθεις ευτυχής, έχεις την προστασία του Θεού και της Ιεραρχίας σ΄αυτό το δύσκολο σενάριο που εσύ έγραψες κάποτε, κάπου στην Γαλλία.

 -     Ξέρω γι΄αυτή τη βίωση, άσε, αυτός, αυτός ο πρόγονος εαυτός φταίει για όλα, ώρες ώρες σκέφτομαι ότι αν τον είχα μπροστά μου θα  τον κέρναγα λίγες ξεγυρισμένες μπουνιές.

Γέλια απ΄ όλους και σχόλια πάνω στο θέμα της επίδρασης των περασμένων ζωών, αλλά κυρίως της τώρα ζωής, συνείδησης και πρακτικής στο γενικό μας πρόγραμμα……

Απ΄ τον ΄Αγγλο έμαθα και για δύο ακόμα βιώσεις μου, μία ως μύστης υψηλόβαθμος σε Ανατολική χώρα, και μία ως ηγέτης στρατού που ξεσήκωνα πλήθη, με ιερή πίστη να με ακολουθούν. Προδόθηκα τότε από μια γυναίκα και απαρνήθηκα ένα σύμβολο πίστης κάτι που μου πρόσθεσε καρμικό δρόμο και ασυνείδητο φόβο.

      Οι πληροφορίες που μπορούσα να αντλήσω από τον Έσω ή τον ΄Ανω Εαυτό μου, όσες φορές το προσπάθησα ήταν παρόμοιες και για την τότε συνείδησή μου, επιεικώς  απαράδεκτες, εκνευριστικές και άδικες.

Ρωτούσα και ξαναρωτούσα, περίμενα υπομονετικά για κάποια ικανοποιητική απάντηση.

    -«Ανάπτυξη», άκουγα τον έσω Νου να μου επαναλαμβάνει, σα να ΄χε κολλήσει η βελόνα στην πλάκα του γραμμοφώνου της ζωής μου.

     «Άσκηση» ξανάκουγα, ή «Εκπαίδευση» , «Εξέλιξη», «Αναγκαιότης», κάποιες φορές «Πνευματική άνοδος», ή «Πρόοδος» κάποιες άλλες. ΄Εννοιες, που σαν ποιότητες, μια χαρά ακουγόντουσαν, αλλά για την πραγμάτωσή τους….

     Οι πληροφορίες επίσης που μπορούσα να συλλέξω από την έξω ή περιβάλλουσα πραγματικότητα, επαγωγικά εκτιμώντας τα γεγονότα αλλά και μέσω γήινων αγωγών- καναλιών, που μπορούσαν να επικοινωνούν, με τους ΄Ανω Πνευματικούς ορόφους, ανάλογες.

Μπά, δεν είναι δυνατόν, μάλλον πρόκειται περί ομαδικής ψύχωσης ή εγώ δεν είμαι καλά σκεφτόμουν….……

…….Μεταξύ άλλων πήρα και τη μύηση της καρμικής αποπληρωμής ολόκληρου του κάρμα, σε μία και μόνο βίωση. Σίγουρα διέθετα αντίληψη αλλά όχι τη συνείδηση της σοβαρότητας της συγκεκριμένης μύησης. Και σίγουρα αλλά πολύ σίγουρα, δεν ήμουν έτοιμος γι αυτό.

Ρώτησα εντός μου αρκετές φορές. Η απάντηση ήταν ή ίδια πάντα ή παρόμοια με τις προηγούμενες. Αναρωτήθηκα αρκετές φορές και για το ρόλο της πρόσφατης μύησης. Και εδώ η απάντηση ήταν πάντα σχεδόν η ίδια. Αυτό έγινε μόνο για να περάσει η πληροφορία στην εκδήλωση και στην τώρα συνείδησή μου……..

……….Ο Θεός σ΄ αγαπά να το θυμάσαι». Ειπώθηκαν κι ΄ άλλα ενδιαφέροντα και σε λίγο περάσαμε όλοι στις αίθουσες για το άγιο έργο της εξυπηρέτησης, της ανακούφισης του ανθρώπινου πόνου και των θεραπειών.

΄Ακουγα, άκουγα, άκουγα όλα αυτά τα τόσο σημαντικά  μηνύματα, για την ελαχιστότητά μου και την ταλαίπωρη ύπαρξή μου... ΄Ακουγα..

΄Ακουγα ευγνώμων. Νοερά ευχαριστούσα και προσπαθούσα μέσα απ ΄ αυτή την τώρα συνείδησή μου, δια του λογικού μου εαυτού να κατά-νοήσω………………

 

ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΟΙ ΔΥΟ ΖΟΑΟ    (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

………Αισθανόμασταν ήδη ''διαφορετικά''. Η Αφροδίτη, που ήταν διάμεσο σε όλη της τη ζωή, άρχισε να ιδρώνει, βρισκόταν σε έξαψη· μου είπε ότι ο χώρος είναι κατάμεστος από ενέργεια, αυτό άλλωστε το νοιώθαμε και μείς, που δεν ήμασταν διάμεσα. -“Υπάρχουν πολλές οντότητες γύρω”, μας είπε, “άλλες τις νοιώθω ενεργειακά και από άλλες βλέπω μόνο το φως τους χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχήμα, κάποιες τις βλέπω ξεκάθαρα.”………..

……Ο Γκόρντον έπασχε από κάποιο σοβαρό πρόβλημα στο συκώτι και στο έντερο, οι οντότητες τον θεράπευσαν και έτσι προσέφερε τώρα με τη σειρά του, το αντίδωρο των υπηρεσιών του στο σύμπαν, δωρεάν για τους πονεμένους συνανθρώπους του. Οι ντόπιοι τον αναγνώριζαν και του ζητούσαν να αποκαλύψει τη συνέχεια της σαπουνόπερας ή τον χτυπούσαν στην πλάτη με θαυμασμό κι αγάπη. Ο σκουρόχρωμος, πανύψηλος, καλόκαρδος γίγαντας γελούσε……

………. Ο Ζοάο πλησίασε τον πρώτο απ' αυτούς, ψηλάφησε με τις παλάμες του το σώμα του, με σταθερές κινήσεις πήρε πάνω απ' τον δίσκο που κρατούσε μια βοηθός δίπλα του, ένα ψαλίδι, το έβαλε στη μύτη του ασθενούς, που έμοιαζε σα ναρκωμένος, το περιέστρεψε και έβγαλε απ' τα ρουθούνια του έναν μικρό όγκο. Ο ασθενής ζαλισμένος αφήνεται στα χέρια των εθελοντών που τον μεταφέρουν στο αναρρωτήριο. Μια Βραζιλιάνα έχει σειρά. Η εύσωμη σκουρόχρωμη αφήνεται κι ΄ αυτή στα χέρια του σαν υπνωτισμένη, μ' ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης, χωρίς καμιά αγωνία. Ο Ζοάο μ΄ ένα νυστέρι, κάνει μια μικρή τομή  στην περιοχή της κοιλιάς της χαμηλά, βάζει το δάχτυλό του με κινήσεις  σταθερές και σίγουρες στην τομή και βγάζει έναν υπόλευκο σχηματισμό σαν όγκο………

………Το μυαλό μου δούλευε πυρετωδώς. Ζητούσα, ήθελα. Για τρία περίπου χρόνια με ενοχλούσαν κάποιοι πόνοι δεξιά και χαμηλά στην κοιλιακή χώρα. Οι εξετάσεις μου πεντακάθαρες, αλλά δεν είναι καθόλου ευχάριστο να  πονάς….  Η οντότητα ''σαρώνει'' με κάποιον ανεξήγητο τρόπο για την γήινη κατανόηση τον άνθρωπο…

         - “Σου καθαρίσανε την καρδιά και το συκώτι”, μετέφρασε ο Μάρτιν.

         - “Μα εγώ στην κοιλιά έχω ενοχλήσεις”. Ξαναμίλησε. Ξαναμετέφρασε ο Μάρτιν.

         - “Πέρασε δίπλα στη αίθουσα της ενέργειας”. Υπάκουσα.

….. Οι περισσότεροι ήμασταν υποψιασμένοι για τους νόμους της αιτίας και του αποτελέσματος και μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι προβλήματα που χρειάστηκε ολόκληρα χρόνια ή και ζωές να δημιουργηθούν, δεν μπορούσαν σε μια στιγμή να εξαφανιστούν, τουλάχιστον όχι σε όλους. Η πνευματική και συναισθηματική μας στάση θα έπαιζε σημαντικό ρόλο. Η ενεργειακή θεραπεία γίνεται στο σύνολο του ''είναι'' και όχι μόνο, όπου νομίζουμε ότι υπάρχουν τα προβλήματα. Ο καθένας αντιμετωπίζεται διαφορετικά ανάλογα με το καρμικό του χρέος, την απόφασή του για βελτίωση, ηθική, πνευματική επαγρύπνηση, εσωτερική εξέλιξη και φυσικά συνειδητή προσπάθεια για βελτίωση κάποιων ελαττωμάτων του……. Οι οντότητες που εξυπηρετούν-θεραπεύουν μέσω του σώματος του Ζοάο, όσο ζούσαν στην ύλη ήταν γιατροί και τώρα εθελοντικά στρατεύθηκαν στη θεραπεία των ασθενών και την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου, από τον αιθερικό φορέα που βρίσκονται…….

     …………Κοιμηθήκαμε σα να ΄ χαμε πάρει νάρκωση και στο υλικό επίπεδο, δεν ξέρω για πόσες ώρες. Το πρωί προσπαθούσα να ξαναφέρω στη μνήμη μου λεπτό προς λεπτό τη χθεσινή τόσο μεστά εντυπωσιακή μέρα. Θυμάμαι τον Ζοάο, το διεισδυτικό του βλέμμα, τη φωνή του, τις αλλαγές πάνω του και μέσα του όταν οι οντότητες εναλλάσσονταν στο σώμα του, τις ορατές και τις ομαδικές αόρατες εγχειρήσεις, τα ενεργειακά ρεύματα, τις θεραπείες και παρεμβάσεις δίπλα μου, τις θεραπείες εντός μου, τις θεραπείες πάνω μου………

…….Δρόμος δεν υπήρχε μονάχα λακκούβες, πέτρες, κοκκινόχωμα που μας έπνιγε και έμπαινε απ΄ τις χαραμάδες του αυτοκινήτου που δεν ήταν λίγες. Ταξιδεύαμε πάνω από μία ώρα, η Γκλέϊς δεν έτρεχε, γιατί κουβαλούσε και δύο φρεσκοχειρουργημένους. Ήταν ήδη σούρουπο. Ένα τοπίο που μόνο στα γουέστερν είχα δει. Χαμογελούσα στη φίλη μου και σκεφτόμουν, μα που πάμε, που μας πάει; Αρχίσαμε την ατελείωτη κατηφόρα σ΄ ένα φαράγγι…….

      - “Γιατί μου συνέβησαν όλα αυτά;” ρώτησα. Ο γέροντας χαμογέλασε και μου αποκάλυψε τα ελάχιστα καστανά σαν το ρυτιδιασμένο του δέρμα, δόντια του.

       - “Η ψυχή σου ξέρει, το κάρμα, σε όλους συμβαίνουν, από πάνω μάς δίνουν όσα αντέχουμε, το διάλεξες εσύ να ξεχρεώσεις πολλά και παλιά χρέη μαζί”. Σήκωσε τους ώμους, ξαναχαμογέλασε. Κοίταξα τα καστανά του δόντια. -“Έτσι γίνεται. Ο Θεός επιτρέπει”.

               Τις επόμενες τρεις μέρες τις περάσαμε στο Ρίο και τόλμησα κάποιο βράδυ που βολτάραμε ονειροπολώντας και ονειροπολούσαμε βολτάροντας με την Μαρία M. να βουτήξω τα πόδια μου μπροστά στην Copa Campana στον πανέμορφο και γοητευτικά άγριο Ατλαντικό………………………..

  ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

(ΑΘΗΝΑ, ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ)    (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

………Σε μια στιγμή απόλυτης ησυχίας πάλι το ίδιο, τα ίδια σταθερά, με το μεγάλο διασκελισμό βήματα, ο ίδιος χρόνος κίνησης, ο ίδιος ρυθμός, η ίδια διαδρομή. Πάγωσα. Λαχταρούσα να δω και φοβόμουν συγχρόνως. Η περιέργειά μου νίκησε αστραπιαία το φόβο μου και έτρεξα προς την είσοδο….

……. Ναι, βίωνα αυτό που αναζητούσα, περίμενα με λαχτάρα και φοβόμουν μαζί. Τα βήματα με πλησίασαν, σαν να επιβράδυναν ελάχιστα το ρυθμό τους, ένιωσα ένα έντονα κρύο ρεύμα να με κυριεύει σα να βρέθηκα ξαφνικά μέσα σ’ ένα μεγάλο επαγγελματικό ψυγείο, αυτό για δευτερόλεπτα…

 

                Αναγνωρίζω όλες τις διαστάσεις, όλα τα επίπεδα ζωής τα σέβομαι σαν κομμάτι της δημιουργίας και τα εκτιμώ σαν μέρη του όλου, αλλά δεν είναι ευχάριστο να βρίσκεσαι ξαφνικά αντιμέτωπος με κάποια επίσκεψη που δεν ξέρεις το ποιος το πώς και το γιατί.

                Είπα μεγαλόφωνα το «Πάτερ ημών» τρείς φορές στο σημείο της διαδρομής και μου βγήκαν αυθόρμητα περίπου τα εξής: - «Αδελφέ να σαι ευλογημένος και να σαι πάντα στο Φώς. Δεν μπορώ να σου ζητήσω να μην έρχεσαι στο χώρο αυτό, γιατί δε μου ανήκει και γιατί είσαι και συ μέρος της δημιουργίας και έχεις τα ίδια δικαιώματα με όλους μας. ένιωσα όμως άβολα, όπως ίσως θα ένοιωθες και συ, αν βρισκόσουν στη ύλη και ερχόσουν σε επαφή με κάποια άλλη διάσταση  και γι΄ αυτό φυσικά δε φταις εσύ, αλλά οι άνθρωποι το ξέρεις, δεν έχουμε εξοικειωθεί  με αυτές τις επαφές τουλάχιστον ακόμη. Αν πιστεύεις στο φώς του Ουράνιου Πατέρα, στο Κύριο Ιησού Χριστό και στη δύναμη του σταυρού και υπάρχει κάποιος λόγος που βρίσκεσαι εδώ, μείνε,  όλο το σύμπαν, όπου σου επιτρέπεται και μπορείς και δικό σου, όμως νομίζω ότι για όλους μας είναι καλύτερο το Φώς και σου προτείνω προς το Φώς του Κυρίου να πορευτείς αν και όταν το θελήσεις. Αν δεν πιστεύεις στις δυνάμεις που προανέφερα, σε παρακαλώ και σου ζητώ στο όνομά τους, να φύγεις απ΄ αυτό το χώρο για να μπορέσω να δουλέψω ήρεμα. Να ΄ σαι ευλογημένος.»

Συνέχισα την πολύωρη αναμονή και αργότερα την εγγραφή της εκπομπής.

Ο μυστηριώδης αιθέριος επισκέπτης δεν ξαναφάνηκε ή μάλλον δεν ξανακούστηκε.

Ο συγκεκριμένος χώρος του Υπουργείου στη Λυκόβρυση είναι γενικά και ανεξήγητα επιβαρημένος ενεργειακά. Από τους δέκα εργαζόμενους που υπήρχαν εκεί οι περισσότεροι πέθαναν και κάποιοι αρρώστησαν βαριά…….

……Τις οδήγησα στο χώρο ένα απόγευμα. έκαναν μια εκτενή προσευχή με επικλήσεις στο Θεό, στον Ιησού στον Αρχάγγελο Ζακχηίλ και σε Αγγέλους. Οι δύο απ΄ αυτές μου είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν σ΄ αυτή τη φάση κάτι αποτελεσματικό και ότι όσα έκαναν προσευχόμενες,  είναι μόνο μια μικρή βοήθεια.

Μου είπαν ότι νοιώθουν πολύ βαρύ το χώρο και σε κάποια σημεία, «θυμωμένη τη γή». Αναρωτιέμαι για τα αίτια του κακού……

…..Τι μπορεί να ευθύνεται για την τόσο πυκνή συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια δεν γνωρίζω. Ούτε τι μπορεί να συνέβη στο παρελθόν και σε ποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή…..

…..Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να στέλνω την ευχή μου και την αγάπη μου για το χώρο και για όσους εργαζόμαστε εκεί……………………….

 

Η ΜΑΓΕΙΑ      (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

……..Ήδη είχα πάψει να  την ακούω. «Μα πού πάω και μπλέκω;» σκέφτηκα. Κοιτούσα την πόρτα. «Εγρηγόριο; Και βρίσκομαι εδώ;» Άρχισα από μέσα μου το «Ιησούς Χριστός νικά», αρνιόμουν να γυρίσω να δω.

«Δες, δες, μην ντρέπεσαι, έχω τα διπλά σου χρόνια. Να, πάρε σε παρακαλώ βαμβάκι και ιώδιο και βάλε μου λίγο, γιατί δεν μπορώ μόνη μου».

Είδα σημάδια από δόντια πολύ κοφτερά, από κάποιο στόμα μικρό. Περιφερειακά υπήρχε κάτι σκουρότερο, σαν αποτύπωμα δοντιών, αλλά αυτά είχαν περάσει βαθύτερα προς το κέντρο κάνοντας τη ζημιά τους στο βάθος της σάρκας. Της απολύμανα την περιοχή. Βιάστηκα να φύγω, δεν ξέρω γιατί, παρ’ όλο που θα ’θελα και έπρεπε να μείνω να της συμπαρασταθώ. Μάλλον νίκησε η έλλειψη ψυχραιμίας και εσωτερικής δύναμης…..

……..«Όλα τα ψυχιατρεία, οι φυλακές, τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από ανθρώπους που χτυπήθηκαν από τη μαγεία» μας είπε ο πατέρας Μιχαήλ.

«Πάτερ, δεν πρέπει να παραβλέπουμε και το γεγονός της νόσησης, της βλάβης που μπορεί κάποιοι να υποστούν. Ας μην τα αποδίδουμε όλα στις αρνητικές ενέργειες» του είπα.

«Όλα είναι ενέργειες, είτε αρνητικές ή θετικές. Ενέργειες και οι επιδράσεις τους. Για πες μου εσύ, ρε φίλε, η κότα κάνει το αβγό ή το αβγό την κότα; Άσ’ τα καλύτερα, Παρασκευά, έχουνε δει πολλά τα μάτια μου, πάρα πολλά μάλιστα. Βογκά η γης απ’ τις ανομίες, γιατί αυτά όλα δεν χάνονται εύκολα, δεν σβήνουν, δεν χαλιόνται, συνεχίζουν να υπάρχουν, πολλές φορές σε γενεές γενεών, ο Θεός να μας λυπηθεί…

Ο Χρήστος έφερε μια οικογενειακή μαγεία από άτομο που είχε στραφεί κάποτε εναντίον των προγόνων του. Τα αδέλφια της μητέρας του και τα παιδιά τους είχαν όλα δυσκολίες και προβλήματα, αλλά όχι της έκτασης και του μεγέθους των προβλημάτων του φίλου μου.

Σε περασμένη του βίωση έκανε χρήση δυνάμεων σκοτεινών και θέλησε να σταματήσει αυτή τη συνεργασία δύο ζωές πριν την παρούσα. Οι δυνάμεις τον ακολουθούσαν και απαιτούσαν και όταν ο φίλος δεν ενέδιδε λόγω της τώρα προσωπικότητας, «λάβαιναν» μόνες τους, δημιουργώντας τις συνθήκες του χάους…..

…..Ο Πατέρας όλων, μέσα από τη Θεία Χάρη και το Μέγα Έλεός του, όταν αιτούμεθα, μπορεί να αποστείλει οντότητες του φωτός να μας ραδιοβολήσουν τις άγιες, φωτεινές, θεραπευτικές, υποστηρικτικές και ανακουφιστικές ενέργειές τους, αλλά το πρόγραμμα καθ’ αυτό, υπηρετείται απ’ τον γεννήτορα της όποιας δυσαρμονίας ή αρμονίας…

…..Οι κάθε λογής δυσκολίες, οι κάθε λογής χαρές και παροχές είναι οι στιγμές της όμορφης, μοναδικής και πολύτιμης ζωής μας. Είναι η μαθητεία μας. Είναι κομμάτια μας. Είμαστε εμείς.

….Ας υποδεχτούμε, με υπακοή και μεγαλείο, όρθιοι, άξιοι σαν παιδιά του Πατρός μας, τις οφειλές μας και ας εργαστούμε φιλότιμα γι’ αυτές. Όσο δύσκολες κι αν μας φαίνονται, ακόμα κι αν νομίζουμε ότι ξεπερνούν κάθε προσέγγιση λογικής ή κατανόησης, ακόμα κι όταν ξεπερνούν τα όρια κάθε αντοχής που γνωρίζουμε ότι έχουμε και αυτής που δεν θα γνωρίσουμε ποτέ, ακόμα κι όταν εκπορεύονται από άλλους κόσμους μακρινούς ή σκοτεινούς.

Εκείνος θα επιτρέψει μόνο το φορτίο που μπορούμε να σηκώσουμε ή αυτό που πρέπει σύμφωνα με το προσωπικό μας πρόγραμμα για την κάθε μας βίωση και φυσικά θα έχουμε όση βοήθεια και στήριξη χρειαστούμε αν το ζητήσουμε.

Και έτσι γίνεται.

 

ΑΓΓΕΛΟΙ          (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

………………….Θυμάμαι με αγάπη το σοφό γέροντα που άνοιγε γενναιόδωρα την καρδιά και το αναχωρητήριό του για μένα, που ήμουν τότε ολίγον σε έναν κόσμο δικό μου έρευνας και ίσως αμφισβήτησης κάποιων δοσμένων δομών…….

«Κοίτα, κοίτα να θαυμάσεις και πρόσεξε».

Κοιτούσα, θαύμαζα και πρόσεχα……

«Έτσι, έτσι είναι οι καρδούλες μου εκεί πάνω, έτσι είναι όλες οι αγγελικές δυνάμεις, πετάνε ή στέκονται πάντα σε οργανωμένα σχήματα και συνεχώς προσφέρουν ευλογίες, ευλογίες να δεις, ευλογίες για όλους και για όλα…….

«Μπα, σε καλό σου, τι άλλο να σου πω, πού να τα ξέρω εγώ τα απόκρυφα του Θεού, κανένας δεν φτάνει και δεν βλέπει επάνω-επάνω. Όσο πάει το μπόι του κανείς βλέπει. Για τα ευλογημένα τ’ αγγελουδάκια που ήξερα στο είπα. Πάμε μέσα».

«Για τα ευλογημένα τ’ αγγελουδάκια»… Έτυχε πολλά χρόνια αργότερα, μπορεί και είκοσι πέντε, να ακούσω από φίλους ερευνητές και μύστες ή να διαβάσω κάποια πράγματα που επιβεβαίωναν τον άγιο γέροντα…….

Τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με αποφάσεις της θείας Ιεραρχίας, πληθώρα από στρατιές Αρχαγγέλων και Αγγέλων προσεγγίζουν τον πλανήτη μας με αγάπη, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ακούραστα. Περιμένουν από μας μόνο να τους ζητήσουμε την παρέμβαση και βοήθειά τους, μόνο να αποδεχτούμε την ύπαρξή τους, για να ανοίξει και να εδραιωθεί μέσα από τη συνειδητή αποδοχή μας μια γραμμή επικοινωνίας και ζητούν μονάχα την αγάπη μας, σ’ αυτούς, σ’ ολόκληρο το έργο της δημιουργίας και φυσικά την πίστη μας στον Πατέρα και Δημιουργό των Πάντων.

 

 

 

ΣΥΜΠΑΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ         (<<Με πυξίδα το ΦΩΣ>>- Πάρις Κατσίβελος)

……………………Με εμπιστοσύνη στο Θείο Σχέδιο, αφήνομαι στο ρεύμα της ζωής μου. Με την επίγνωση ότι η Πηγή των Πάντων  προσφέρει το καλύτερο που πρέπει για μένα την κάθε στιγμή παραδίδομαι στο σενάριο της πορείας μου. Μ’ ευγνωμοσύνη ευχαριστώ βαθύτατα τον Θεό για τη ζωή που σήμερα μου δίνεται, για τη μαθητεία, τη γνώση, τις εμπειρίες που απέκτησα σ’ αυτό το ταξίδι. Ευχαριστώ που τώρα λαμβάνω ενέργεια ζωής και ελπίζω αντάξια να την αξιοποιήσω ή τουλάχιστον να προσπαθώ συνειδητά γι’ αυτό……

 

    Ξέρω σίγουρα ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, κάθε τι που συμβαίνει έχει το λόγο του και συμβαίνει για να αποκομίσουμε ως ψυχές το μέγιστο όφελος απ’ τη μαθητεία μας στην ύλη. Καθετί που εμφανίζεται στην πραγματικότητά μας είναι μέρος του σχεδίου μας, είτε ως επιλογή της ψυχής μας πριν τη γέννησή μας και μετά απ’ αυτήν ή ως αποτέλεσμα τωρινών μας επιλογών και δράσεων………….

 

    Τώρα ξέρω ότι όλα όσα μου συμβαίνουν είναι μέρος του προγράμματός μου, μέρος του σχεδίου της ψυχής μου γι’ αυτή τη συγκεκριμένη βίωση. Και το ξέρω μετά από μια δύσκολη πορεία με τέτοια πυκνότητα και ποσότητα δοκιμασιών, που σε κάποιες περιόδους δεν μπορούσα ούτε καν να τις καταμετρήσω………..

    Τον ευχαριστώ γιατί έστειλε στο δρόμο μου δασκάλους, φίλους, συμπαραστάτες, βοηθούς γήινους, βοηθούς ασώματους, οδηγούς πνευματικούς και ευκαιρίες κάθε λογής.         Ένα μαγικό ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων………

        Είμαστε κομμάτια Του, ανάσα απ’ την ανάσα Του, ζωή απ’ τη ζωή Του, Φως εκ Φωτός του Δημιουργού των πάντων, και συνδημιουργοί  Του στους κόσμους που μας δίνονται κάθε φορά…..

      Δράκοι και Άγιοι, δυνάμεις του σκότους και δυνάμεις του Φωτός, υπερκόσμια στοιχειά και πνευματικοί οδηγοί, σκιές της νύχτας και φωταψίες καλοκαιρινής αυγής, βρυχηθμοί θηρίων και ωσαννά, δύσβατα μονοπάτια και κάμποι Φωτός, αγκάθια και αγκαλιές, αδελφοί μας στο ρόλο του διώκτη ή του δυνάστη και αδελφοί μας στο ρόλο του προστάτη ή του υπερασπιστή, θλίψη και χαρά, δάκρυα και γέλια, αδιέξοδα και ελπίδες, σκοτάδι και Φως. Και σ’ όλα αυτά εμείς έχουμε τη δυνατότητα της επιλογής. Εμείς έχουμε το τιμόνι και το χειριστήριο της κάθε έκφανσης μέσω της σκέψης, του λόγου, του συναισθήματος και της όποιας τελούμενης πράξης. Εμείς και μόνον εμείς οδηγούμε τη ζωή μας. Τον ευχαριστώ που μας εμπιστεύεται και μας αγαπά τόσο.

      Τον ευχαριστώ που μπορώ πάντα να διασυνδέομαι μαζί Του μέσω της προσευχής και να στηρίζομαι, απ’ το Μεγαλείο Του, στους περιπετειώδεις αγώνες που είχα προαποφασίσει.            Τον ευχαριστώ για τις μάχες και τους πολέμους που επέτρεψε όπως και για τους «πολέμιους» αδελφούς που έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση του σημερινού εαυτού, εδώ στην εκδήλωση αλλά και στην προσέγγιση και ενδυνάμωση της «Εγώ ειμί» παρουσίας εντός μου. Τον ευχαριστώ για τις χαρές και τις Χάρες Του, που δεν ήταν λίγες, για τα δώρα που γνωρίζω και όσα αγνοώ. Τον ευχαριστώ για όλα, Τον ευχαριστώ. Τον ευχαριστώ για το μεστό από εμπειρίες και γνώση ταξίδι προς το Φως και με το Φως……..

Λυρίκα Σκλαβούνου  : Αξιότιμε κύριε Πάρι Κατσίβελο ήταν μεγάλη η χαρά μου και να μου επιτρέψετε να σας κάνω ένα αφιέρωμα μα και να το συνδιάσω με την αποκλειστική συνέντευξη σας . Τα λόγια φαίνονται μικρά κι ανούσια σε Θείκούς Ανθρώπους όπως εσείς . Σας ευγνομωνώ και σας συγχαίρω και έιμαι βεβαία πως η ανοδική πορεία σας , έχει μεγάλη  διάρκεια σε συνέχεια . 

Σας υπερευχαριστώ και υποκλίνομαι . 

 

ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ

ΠΑΡΙΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ – ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ D.U.K. ΣΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ << ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ>>

Κ.ά.

 

ΣΥΝΤΑΞΗ : Λυρίκα Σκλαβούνου 

Η   Λυρίκα Σκλαβούνου γεννήθηκε το 1977 . Τελείωσε ψυχολογία , αλλά ακολουθεί το επάγγελμα του λογοτέχνη ,όπου την έχει κερδίσει κι έχει διακριθεί στο χώρο , έχοντας κερδίσει και σπουδαία βραβεία . Είναι η υπεύθυνη και δημιουργός της λογοτεχνικής ομάδας στο  facebook  «Logotexniko Symposio , την ομάδα Logotexniki Pythia , την ομάδα Γνώθι Τέχνης , την ομάδα Πολιτεία Τέχνης και το Logotexniko Symposio III , Ώρα Τέχνης κ.α  Είναι επίσης δημιουργός κι αρχισυντάκτρια του περιοδικού « ΑΝΑ … λόγος»   .

Περισσότερες πληροφορίες στο blog της .

https://sklavoynoy-lyrika.webnode.gr/